Κύριε διευθυντά
Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν άρχισε τον περασμένο Φεβρουάριο. Ξεκίνησε το 2015 με τους συνεχείς βομβαρδισμούς των ρωσοφώνων πόλεων του Ντονμπάς, οι οποίοι διήρκεσαν πολλά χρόνια και προκάλεσαν τον θάνατο πολλών χιλιάδων ανθρώπων*. Ο Πούτιν δεν έκανε λάθος επιλογή. Γνωρίζοντας τις συνέπειες και έχοντας συναίσθηση των κινδύνων που διέτρεχε, αναγκάσθηκε –θέλοντας και μη– να επέμβει για να τους σταματήσει!
Η επέμβασή του έδωσε στις δυτικές χώρες ένα πρόσχημα για να οργανώσουν μία γιγαντιαία προπαγανδιστική επιχείρηση (εμπνευσμένη από τις αλάνθαστες μεθόδους του Γκέμπελς) υπό το κάλυμμα της οποίας οργάνωσαν εναντίον της Ρωσίας μία σταυροφορία (υπό την έννοια που είχε αυτή η λέξη τον Μεσαίωνα) με τη συμμετοχή όλων σχεδόν των χωρών του ΝΑΤΟ**, η δράση των οποίων δεν περιορίζεται στην προμήθεια πολεμικού υλικού και στην παροχή οικονομικής βοήθειας. Ενα μέρος των μαχητών –συμπεριλαμβανομένων και των στελεχών υψηλού επιπέδου, οι οποίοι κατευθύνουν τις πολεμικές επιχειρήσεις– προέρχεται από τις δυτικές χώρες.
Η επιχείρηση αυτή έχει ως στόχο την τελμάτωση της Ρωσίας σε ένα ατελεύτητο και δυσβάστακτο πόλεμο ο οποίος θα προκαλέσει την πτώση του Πούτιν. Με τελική προοπτική τη μετατροπή της σε μία αποικία παραγωγού πρώτων υλών. Και για περισσότερη ασφάλεια, ένα ακραίο σχέδιο προβλέπει μάλιστα και τον διαμελισμό της! Εν ονόματι –βέβαια– της δημοκρατίας!
* Τους οποίους τα δυτικά μέσα ενημερώσεως αποσιωπούσαν συστηματικά!
** Περίπου ένα δισεκατομμύριο κατοίκους.
