Κύριε διευθυντά
Οι τουρκοελληνικές αντιπαραθέσεις των τελευταίων εβδομάδων αποδυνάμωσαν τις αντιπολιτευτικές κορώνες στη Βουλή των Ελλήνων, είτε αυτές προέρχονταν από τα έδρανα της αξιωματικής είτε της πολυπρόσωπης, μη αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ψελλίσματα διαφόρων ιδεολογικών αποχρώσεων –από τροτσκιστές-ειρηνιστές μέχρι σκληροπυρηνικούς σταλινικούς με απολυταρχικές επιβουλές– ακούγονται συχνά-πυκνά στα Κοινοβούλια της Αθήνας και των Βρυξελλών χωρίς καν να εκφράζουν κατ’ ανάγκην επίσημες κομματικές θέσεις ή να προκαλούν αντίλογο. Αναρωτιόμαστε όλοι αν την εθνική ομοψυχία που δήλωσε ο κ. Τσίπρας στη Σύμη συμμερίζονται μικρότεροι αντιπολιτευτές, όπως ο κ. Κουτσούμπας, ο κ. Βαρουφάκης, ο κ. Βελόπουλος.
Οι σύμμαχοί μας καλό θα ήταν να δήλωναν τις προθέσεις τους πριν από την έναρξη εχθροπραξιών. Οι σχετικές θέσεις ΗΠΑ και Γαλλίας, π.χ., θα δρούσαν μάλλον αποτρεπτικά για την Τουρκία, όπως άλλωστε και εθνικόφρονες δηλώσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Τα volte face στο πεδίο παραμένουν πάντοτε οδυνηρά, όχι όμως και εντελώς απρόσμενα για την ελληνική ιστορία (Νενέκος, Μπακόλας, γεγονότα στα μεταπολεμικά χρόνια της αντίστασης ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, κ.ά.).
Αν η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία συγκλόνισε τη Δύση σαν κεραυνός εν αιθρία, μία επιθετική εδαφική διεκδίκηση της Τουρκίας από την Ελλάδα δεν θα δικαιολογούσε αυτόν τον χαρακτηρισμό. Αντίθετα, όσο και αν ο οθωμανικός μεγαλοϊδεατισμός του Ερντογάν συμβαδίζει με τους μεγαλεπήβολους σχεδιασμούς του Πούτιν, η Τουρκία αντιμετωπίζεται πλέον από Ε.Ε. και ΗΠΑ σαν επιρρεπής ταραξίας της περιοχής που πάντοτε ενεργεί προς ίδιον όφελος: Συρία, Λιβύη, Αζερμπαϊτζάν, Κύπρος/Βαρώσια.
Τα ψελλίσματα της διάσπαρτης αριστερόστροφης ελληνικής αντιπολίτευσης για τα ελληνοτουρκικά απευθύνονται σε περιορισμένα ποσοστά μειοψηφιών που αντιπροσωπεύουν ποσοστά τα οποία θα βαίνουν σταθερά μειούμενα όσο η ένταση των απειλών αυξάνεται. Ειδικά στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, φιλοτουρκικές ή μη εθνικόφρονες δηλώσεις περικλείονται απερίφραστα από έναν κύκλο τοπικής λαϊκής αγανάκτησης (όπου τις ακολουθούν και οι ξενόφερτες επιδοτούμενες συνεργαζόμενες ΜΚΟ). Η Λέσβος, η Χίος, η Σάμος –όπως όλοι οι Ελληνες του Αιγαίου– ετοιμάζονται, αν κληθούν, να πολεμήσουν στις επάλξεις του έθνους.
Μιχαλης Μοσχος
Χίος
