Κύριε διευθυντά
Ο αθλητισμός έχει επανειλημμένως επιβεβαιώσει την αρχή ότι «μία ομάδα είναι τόσο δυνατή όσο είναι ο πιο αδύναμος παίκτης». Ετσι, οι ανεπαρκείς παίκτες είτε αλλάζουν ρόλους είτε αντικαθίστανται με άλλους υψηλοτέρων δυνατοτήτων και τους ίδιους να οδηγούνται σε ομάδες μικρότερων απαιτήσεων.
Αυτή ακριβώς η αρχή αγνοήθηκε από το σχέδιο νόμου για τα ΑΕΙ που πρόσφατα δημοσιοποίησε το υπουργείο Παιδείας. Τι θα γίνει με τους καθηγητές-αεροπόρους, τους αδιάφορους, ή τους καθηγητές-επιχειρηματίες (με τα ιατρεία, τα δικηγορικά και τεχνικά γραφεία) που σπάνια εμφανίζονται στα ιδρύματά τους; Θα εξακολουθούμε να τους αντιμετωπίζουμε το ίδιο με αυτούς που ξημεροβραδιάζονται σε εργαστήρια, κλινικές ή βιβλιοθήκες προκειμένου να παράγουν νέα γνώση για τους φοιτητές τους;
Μήπως θα ήταν λοιπόν καλό το υπουργείο να αρχίσει να σκέφτεται για το πώς θα μπει επιτέλους ένας πάτος στο βαρέλι του διδακτικού προσωπικού των ΑΕΙ; Διαφορετικά θα ισχύει για τις 408 σελίδες του σχεδίου νόμου το (σε παράφραση του τραγουδιού των παιδικών μας χρόνων) «μας δώσατε, μας δώσατε, βαρέλι δίχως πάτο».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΕΝΤΑΚΗΣ
Ομότιμος καθηγητής
