Κύριε διευθυντά
Επανειλημμένως έχω γράψει από τις στήλες σας για το τι τραβάει ο πολίτης που έρχεται σε επαφή με το γραφειοκρατικό τμήμα του Λιμενικού Σώματος! Απάντηση γιοκ! Η πολιτική ηγεσία και το Λιμενικό δεν διαθέτουν γραφεία Τύπου;
Τελευταίο συμβάν:
Ξαναπήγα στο Κ.Λ. Πειραιά για να παραλάβω την προσωρινή άδεια οδήγησης ταχύπλοου (λες και δεν μπορούσαν να μου τη δώσουν όταν κατέθεσα όλα τα δικαιολογητικά). Η ώρα ήταν 12.55, Πέμπτη, αφού Δευτέρα και Παρασκευή δεν δέχονται το κοινό! Γιατί; Υπήρχε κλειστή συρόμενη πόρτα με φύλακα από πίσω!
– Απαγορεύεται, μου λέει.
– Θέλω απλώς να παραλάβω ένα χαρτί. Δεν είναι ακόμη μία η ώρα.
– Εκτελώ εντολή του γραφείου.
– Σας παρακαλώ, έρχομαι από μακριά και όχι μια φορά!
– Αυτές είναι οι εντολές μου.
Ευτυχώς, άκουσε τη στιχομυθία από τον 1ο όροφο, ο διευθυντής της Λιμενικής Αστυνομίας, ο οποίος με είχε γλιτώσει και από προηγούμενη ταλαιπωρία (πρόκειται για ευγενέστατο άνθρωπο) και του ζήτησε να μας ανοίξει, καθώς είχε προστεθεί και δεύτερος ταλαίπωρος. Πηγαίνοντας προς το αρμόδιο γραφείο, βγήκε ένας λιμενικός (προφανώς προϊστάμενος, ή συνδικαλιστής) και μου ζητούσε τον λόγο, γιατί έγινε θέμα. Του είπα:
– Κανένα θέμα. Απλά δεν μπορώ την άνευ λόγου ταλαιπωρία και λόγω ηλικίας!
– Αν δεν θέλετε να ταλαιπωρείστε, να μην κάνετε αίτηση ανανέωσης!
– Δεν είχα καμιά επιθυμία να κάνω, το κράτος μου τη ζήτησε!
Ως νομοταγής πολίτης απαιτώ μιαν απάντηση από τους αρμοδίους!
