Κύριε διευθυντά
Ο κ. Ηλίας Μαγκλίνης, στο τελευταίο βιβλίο του αναφέρεται στο μοναδικό ταξίδι του παππού του, από το Αγρίνιο στα υψίπεδα της Ανατολής στην εξόρμηση του ελληνισμού για την υλοποίηση της Μεγάλης Ιδέας. Επέζησε για να εκτελεστεί τελικά από τους «τζιχαντιστές» του ΚΚΕ, τη διαβόητη ΟΠΛΑ, στο τέλος της Kατοχής. Με αφορμή λοιπόν το βιβλίο του κ. Ηλία Μαγκλίνη, θα αναφερθώ σε ανάλογα ταξίδια του σκληροτράχηλου πολεμιστή, από τα Κράβαρα, του Ναυπάκτιου Τζώρτζη Κοτίνη (1887-1974).
Επιλοχίας, στους Βαλκανικούς Πολέμους, τραυματίζεται στη νικηφόρα μάχη του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου, στη λίμνη Δοϊράνη κατά των Βουλγάρων.
Παρέμεινε επί τριήμερο, χωρίς ιατρική περίθαλψη, διασωθείς τελικά, σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης.
Στα υψίπεδα της Ανατολής τραυματίζεται πάλι, για να μεταφερθεί στη Σμύρνη και να επιστρέψει στην Ελλάδα και να τεθεί σε πολεμική διαθεσιμότητα, με τον βαθμό του αντ/ρχη.
Ο γιος του Μπάμπης Κοτίνης, γεωπόνος, αποβιώσας την άνοιξη του τ.έ. σε ηλικία 96 ετών, διέσωσε το τελευταίο γράμμα του πατέρα του, λίγο πριν τραυματισθεί, με ημερομηνία 16/8/1921.
«Ζώμεν κτηνωδώς, άυπνοι ημέρες τώρα. Ευρισκόμεθα νοτίως της Αγκύρας 60 χλμ. απωθούντες τον λυσσαλέα μαχόμενον Κεμαλικό Στρατό. Βαδίζομεν προς τα εκεί και ελπίζεται εντός δύο ημερών να εισέλθωμεν […]
ΥΓ.: Το ψωμί τι χρώμα έχει, γράψτε μου».
Στις 7/12/1942 ο Τζώρτζης Κοτίνης μαζί με άλλους αξιωματικούς συλλαμβάνεται από τους Ιταλούς φασίστες και μεταφέρεται με το πλοίο «Triestino» στην Ιταλία και εγκλείεται σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως. Προηγήθηκε, κατά μία ημέρα, η αναχώρηση από την Πάτρα του επίσης ιταλικού πλοίου «Citta di Genova», το οποίο όμως ετορπιλίσθη, κατά τη διαδρομή, από αγγλικό υποβρύχιο. Επνίγησαν πάνω από 70 Ελληνες αξιωματικοί, και με την αίγλη μιας θρυλικής μορφής και ο Συν/ρχης Κ. Δαβάκης. Διεσώθη ως εκ θαύματος, ο Ναυπάκτιος σμηναγός Πελοπίδας Φράγκος, κολυμβών επί εξάωρον. Μετά την πτώση του Μουσολίνι, οι Ελληνες αξιωματικοί μεταφέρονται σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως της ναζιστικής Γερμανίας. Απελευθερώνεται, από ρωσικά τμήματα, αρχές Μαΐου 1945, για να γνωρίσει και τα στρατόπεδα των Σοβιετικών. Μόνο έπειτα από πίεση των Αμερικανών οι έγκλειστοι Ελληνες αξιωματικοί μπόρεσαν μέσω Ουκρανίας, Ρωσίας, Ρουμανίας και Βουλγαρίας να επιστρέψουν στην Ελλάδα περί τα τέλη Σεπτεμβρίου του 1945 και στη Ναύπακτο ο Τζ. Κοτίνης βρίσκει το σπίτι του λεηλατημένο από την «Εθνική αντίσταση» του ΕΛΑΣ! Και συνέβη στην απελευθερωμένη Ελλάδα του 1945 ό,τι συνέβη με τη λήξη του Πελοποννησιακού Πολέμου, το 404 π.Χ.
«Ακρισία και ταραχή έτι πλείων ή πρόσθεν, εν τη Ελλάδι εγένετο», όπως γράφει ο Ξενοφών με πολλή πίκρα…
