Κύριε διευθυντά
Οταν βρισκόμαστε μπροστά σε ένα φαινόμενο ή σε ένα κοινωνικό γεγονός, σαν θέλουμε να το προσεγγίσουμε, όχι ως θεατές αλλά με σκοπό να το κατανοήσουμε, τότε πρέπει να αρχίσουμε από τον προσδιορισμό των αιτιών και των αφορμών που το ανέδειξαν.
Και τώρα, στο προκείμενο. Αυτή την εποχή οι πυρκαγιές στο φυσικό περιβάλλον είναι ένα συχνό φαινόμενο στις χώρες του Βόρειου Ημισφαιρίου. Γιατί; Ποια είναι τα αίτια και ποιες οι αφορμές; Η αιτία, προφανώς, είναι οι υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν κατά τη θερινή περίοδο. Τα αίτια; Η ύπαιθρος χώρα καλύπτεται από υπερβολικό φορτίο ξερού χόρτου, που καταλαμβάνει πάντα προσφερόμενο χώρο, ακάλυπτο από άκαυστα υλικά! Υπάρχει τέτοιος χώρος; Από τα ρείθρα των δρόμων, έως τις αυλές των σπιτιών και του περιβάλλοντος χώρου βιομηχανικών εγκαταστάσεων και αποθηκών, η κίτρινη μάζα καλύπτει κάθε προσφερόμενη επιφάνεια, μέχρι την παρυφή των δασών και τους ελεύθερους χώρους εντός αυτών!
Και αφού προσδιορίσαμε την αιτία, ας προχωρήσουμε διερωτώμενοι. Γιατί υπάρχει αυτός ο πλούτος χόρτου στο περιβάλλον; Διότι σήμερα, λόγω της «προόδου» μας, δεν υπάρχει ποιμενική κτηνοτροφία, και κυρίως προβατοτροφία! Και αυτή είναι έγκλειστη σε ποιμνιοστάσια και τα ζώα τρέφονται κυρίως με παρασκευασμένες τροφές. Προ καιρού, είχα πληροφορηθεί τηλεοπτικά ότι οι χλοοτάπητες των δημοσίων κτιρίων στο Παρίσι κουρεύονται με βοσκή προβάτων!
Λοιπόν, υπάρχει λύση; Ναι, υπάρχουν δύο λύσεις. Πρώτη, η αύξηση της ποιμενικής κτηνοτροφίας. Δεύτερη, η καταστροφή του χόρτου με ράντισμα με ζιζανιοκτόνα υγρά!
Διαλέγετε και παίρνετε! Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
Παν. Χρ. Καραγεωργος
Γεωπόνος
