Κύριε διευθυντά
Ο τέως πρωθυπουργός βούτηξε πάλι στα θολά νερά της παροιμιώδους ημιμαθείας του και ανέσυρε τη λέξη «πάνδηλος» προφανώς θέλοντας να παραστήσει τον γραμματιζούμενον. Το έχει κάνει κατ’ επανάληψιν στο παρελθόν και από τη στιγμή που διαπίστωσε ότι οι έτσι κακοποιούμενες λέξεις δεν βγάζουν χέρι να τον καρπαζώσουν συνέχισε να το κάνει προς μέγιστη στενοχώρια της γραμματικής και τέρψιν ημών των υπολοίπων. Με την ευκαιρία αυτή θυμήθηκα ένα χρονογράφημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου που είχα διαβάσει πριν από πολλά πολλά χρόνια και απευθυνόταν προς νεαρόν επίδοξον κριτικόν λογοτεχνίας και με μια αξεπέραστα λεπτή ειρωνεία τον διαβεβαίωνε ότι το έργο δεν ήταν και τόσο δύσκολο ούτε απαιτούσε να ξέρει πολλά, αρκεί να χρησιμοποιούσε μερικά κολπάκια, όπως π.χ. κανένα λατινικό ρητό που να κάνει εντύπωση. «Πρόσεξε όμως», κατέληγε, μη σου ξεφύγει και πεις π.χ. «Sicilia est insula». Η φράση αυτή θα ξυπνήσει κάποιες αναμνήσεις στους πολύ ηλικιωμένους αναγνώστες σου σαν και μένα.
Γιώργος Παπαδημητρίου
