Κύριε διευθυντά
Ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι είχε πει κάποτε εμφατικά ότι ο πολιτικός ενεργεί ατενίζοντας τις επόμενες γενιές και ο πολιτικάντης τις επόμενες εκλογές. Και ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, ότι δηλαδή θα εφαρμοσθεί αυτό που προβλέπεται στο Σύνταγμα.
Συνεπώς είναι άξιος επαίνου ο κ. πρωθυπουργός και εν πάση περιπτώσει η απόφασή του αυτή δεν είναι δυνατόν θεσμικά να θεωρηθεί επίμεμπτη. Από τον κ. Τσίπρα δεν θα ήταν λογικό να αναμέναμε επιδοκιμασία της εν λόγω απόφασης του κ. πρωθυπουργού. Δεν υπήρχε όμως και κανένας λόγος ο κ. Τσίπρας να χαρακτηρίσει τον κ. πρωθυπουργό που έλαβε την ως άνω απόφαση, «Αναξιόπιστο».
Σύμφωνα με μια αρχαιοελληνική παροιμία, «κρείττον του λαλείν το σιγάν». Και ο Πυθαγόρας (Gnomologium Vaticanum 459) «Παρήνει σιγάν ή κρείττονα σιγής λέγειν» («συμβούλευε να σωπαίνεις ή να λες κάτι καλύτερο από τη σιωπή»).
Με την επιπολαιότητα να χαρακτηρίσει τον κ. Μητσοτάκη «Αναξιόπιστο» ο κ. Τσίπρας προκαλεί να συγκριθούν τα δικά του πεπραγμένα, π.χ. ότι θα καταργούσε το μνημόνιο με ένα άρθρο ενός νόμου.
Και όχι μόνο δεν κατάργησε το μνημόνιο, αλλά με απίθανη, απαράδεκτη επιπολαιότητα προκήρυξε το κυριολεκτικά ανόητο δημοψήφισμα, με συνέπεια να φορτωθεί η χώρα ένα αχρείαστο και επώδυνο μνημόνιο.
