Κύριε διευθυντά
Πάνε αρκετά χρόνια που διάβαζα «σχολαστικά» τα άρθρα του Νίκου Βατόπουλου. Και συνεχίζω ακόμα κάθε Κυριακή ν’ αναζητώ στις σελίδες Τέχνες και Γράμματα της «Καθημερινής» τις «Πτυχές». Γραμμένες με το δικό του χαρακτηριστικό, ευαίσθητο αλλά ευτυχώς όχι μελό ύφος, ο Νίκος μας ξεναγεί στα δρομάκια της πρωτεύουσας.
Στις «Πτυχές» της 24ης Ιουλίου αναφέρεται σ’ ένα πραγματικά όμορφο δείγμα του Μεσοπολέμου με το σχόλιο «πρέπει να έχει σχεδιαστεί από κάποιον που είχε επαφή με τον μοντερνισμό της πρωτοπορίας του ’30». Τα λόγια του με κάνουν να αναρωτηθώ πόσοι από τους αναγνώστες του Νίκου άραγε ξέρουν να διακρίνουν την κομψότητα των κτιρίων του ’30. Είμαι σίγουρη πως οι περισσότεροι πρέπει να συγκινούνται με τον νεοκλασικισμό και ιδιαίτερα τον «λαϊκό νεοκλασικισμό», όπως τον βλέπουμε εγκαταλελειμμένο και ερειπωμένο στις περιαστικές γειτονιές της Αθήνας.
Εντούτοις, για μένα τουλάχιστον, ο Μεσοπόλεμος, το μοντέρνο κίνημα, το Bauhaus είναι η σημαντικότερη περίοδος της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής. Μια περίοδος που οι αρχιτέκτονες καταφέρνουν να ενσωματώσουν τα νέα διδάγματα και να δημιουργήσουν μια καθαρή, απλή ελληνική αρχιτεκτονική, χωρίς να χρειαστεί να μιμηθούν αρχαία πρότυπα.
Το κτίριο αυτό, που φωτογραφίζει ο Νίκος Βατόπουλος στη γωνία Αχιλλέως και Θερμοπυλών, μπορεί σχετικά εύκολα να αποκατασταθεί και να επανακατοικηθεί. Και όπως αυτό και πολλά άλλα. Αν κάποιος από το υπουργείο Πολιτισμού, το Αρχιτεκτονικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων ή τον Δήμο Αθηναίων διαβάζει τις «Πτυχές» θα βρει αρκετά, χωρίς να χρειαστεί να ψάξει. Είναι αρκετά νωρίς για να σώσουμε ή σωστότερα δεν είναι πολύ αργά. Κάτι πρέπει να κάνουμε.
Ας ξεκινήσουμε μια οργανωμένη κοινή εκστρατεία. ICOMOS, Monumenta, Δήμος Αθηναίων, υπουργείο Πολιτισμού, Docomomo.
Χρειάζονται ζώνες πυροπροστασίας πριν από τις πυρκαγιές. Το πήραμε το μάθημα.
