Κύριε διευθυντά
Μου προξένησε εντύπωση το γεγονός, κατά τον πρόσφατο εορτασμό της αποκατάστασης των δημοκρατικών θεσμών της χώρας, της παράλειψης εκ μέρους της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας της χώρας της αναφοράς στον πρωταγωνιστή της εποχής εκείνης Κωνσταντίνο Καραμανλή. Προσωπικά, δεν το διάβασα ούτε στον έντυπο, ούτε στον ηλεκτρονικό Τύπο, ούτε το άκουσα από τηλεοπτικούς σταθμούς.
Δεν νομίζω ότι έχουν αμφισβητηθεί από οποιονδήποτε πολιτικό χώρο, παρά τις εύλογα αναμενόμενες όποιες διαφοροποιήσεις, η νηφαλιότητα, ο ορθολογισμός και η σοβαρότητα με την οποία χειρίστηκε την εκτροπή από τους δημοκρατικούς θεσμούς. Ούτε έχει αμφισβητηθεί η πλήρης εκ μέρους του αφοσίωση στην παλινόρθωση της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος στο πλαίσιο της αστικής δυτικοευρωπαϊκής δημοκρατίας.
Λιτός στον προφορικό λόγο του, πολιτικός των αποφάσεων και όχι των ανεκπλήρωτων εξαγγελιών, αφιέρωσε, όπως ο ίδιος το αντιλαμβανόταν, τη ζωή του στην υπηρεσία του έθνους και του λαού.
Τα αποτελέσματα όλων αυτών των προσπαθειών του αναγνωρίσθηκαν από όλο τον δυτικό κόσμο τόσο εντός της ευρωπαϊκής ηπείρου όσο και πέραν του Ατλαντικού. Οι όποιες εύλογα αναμενόμενες αντιδράσεις των πολιτικά αντιθέτων σε καμία περίπτωση δεν αναιρούν το θετικό αποτέλεσμα των προσπαθειών του για την παλινόρθωση της Δημοκρατίας στη χώρα.
Γεννάται συνεπώς ευλόγως το ερώτημα: Ποιος ο λόγος της μη αναφοράς του ονόματος του Κωνσταντίνου Καραμανλή στις 24 Ιουλίου; Πολιτικές σκοπιμότητες, έλλειψη πολιτικού θάρρους, προσπάθεια να ξεχαστεί η πολιτική διαδρομή του ανδρός, άλλος λόγος; Παρέλκει η δική μου απάντηση. Αυτοί που τους αφορά το ερώτημα γνωρίζουν ασφαλώς.
Αυτό όμως που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση είναι η μη αναφορά του ονόματός του από το κόμμα που ο ίδιος ίδρυσε!
ΥΓ.: Τυχόν αναφορά του ονόματός του, που ίσως μου διαφεύγει, θα έγινε με τέτοιο τρόπο που δεν αναιρεί τα όσα αναφέρονται στην επιστολή αυτή.
