Κύριε διευθυντά
Επί οκτώ ημέρες καιγόταν το δάσος της Δαδιάς κοντά στο Σουφλί του Εβρου και μαζί δοκιμάσθηκε και η αντιπυρική προστασία των αρμόδιων υπηρεσιών. Η φωτιά ευτυχώς δεν ήταν καταστρεπτική για την πολύτιμη πανίδα που φιλοξενείται εκεί, τους γύπες, τους γυπαετούς, τους μαυρόγυπες κ.λπ.
Η φωτιά τέθηκε υπό έλεγχο έπειτα από οκτώ ημέρες και αμέσως άρχισαν οι συζητήσεις για τα αίτια της καταστροφής: ειπώθηκε ότι το δάσος ήταν κλειστό, ότι δεν υπήρχαν δρόμοι, ότι δεν έγινε επί χρόνια καθαρισμός του, δεν υπήρχαν δρόμοι προσέγγισης και άλλα πολλά. Ειπώθηκε ακόμη ότι εκδιώχθηκαν οι κτηνοτρόφοι και έφυγαν οι υλοτόμοι. Θα σταθώ στις δύο τελευταίες κατηγορίες, αυτές των κτηνοτρόφων και των υλοτόμων, μια που υπήρξα κτηνοτρόφος και έζησα από κοντά τους υλοτόμους.
Υλοτόμοι: Οι άνθρωποι αυτοί ζουν από την υλοτομία του δάσους, αλλά ο όγκος της δουλειάς τους εξαρτάται αποκλειστικά από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Συνήθως έχουν δουλειά για 50-60 ημέρες κατά μέσον όρο τον χρόνο, μόνο. Τον υπόλοιπο χρόνο κάθονται και περιμένουν τις δασικές πυρκαγιές για να βρουν δουλειά!
Κτηνοτρόφοι: Η κτηνοτροφία κηρύχθηκε υπό διωγμό στα δάση. Πού να πλησιάσει ζωντανό σε δάσος; Από την άλλη, χωρίς τα ζωντανά στο δάσος η χαμηλή βλάστηση θεριεύει και αποτελεί την καλύτερη ύλη για να φουντώσει η φωτιά.
