Κύριε διευθυντά
Διαβάζω αυτές τις μέρες το βιβλίο σας «Ενα σκοτεινό δωμάτιο». Ενδιαφέρον, αποκαλυπτικό, παράγει γόνιμο προβληματισμό. Στη σελίδα 231, λόγου χάρη, άρχισα να αναρωτιέμαι: ποιος άραγε να είναι ο χειρότερος πρωθυπουργός στη σύγχρονη ιστορία μας; Κατέληξα ότι είναι ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος, τον οποίο διόρισε ο «αόρατος δικτάτορας» Δημήτρης Ιωαννίδης τον Νοέμβριο του 1973, και ο οποίος εξαφανίστηκε από προσώπου γης όταν άρχισαν τα όργανα με την ανατροπή του Μακαρίου από τη χούντα τον Ιούλιο του 1974 και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο που ακολούθησε. Παρόλο που ως πρωθυπουργός αναφέρεται συνήθως εντός εισαγωγικών, σε αυτό τον ρόλο ήταν μοιραίος: σκοτεινός, άβουλος, δειλός, ανίκανος να διοικήσει ακόμη και τον εαυτό του –μια επικίνδυνη μαριονέτα, που κόστισε ακριβά στη χώρα.
Φαντάζομαι ότι αλλού θα πήγε ο νους σας όταν έθεσα το ερώτημα παραπάνω για το ποιος ήταν ο χειρότερος πρωθυπουργός της χώρας. Οχι, εντέλει, δεν ήταν εκείνος, αλλά μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεστε.
