Κύριε διευθυντά
Προ μηνός περίπου διάβασα στην έγκριτη εφημερίδα σας συνέντευξη του Γερμανού φιλοσόφου-συγγραφέα Βόλφραμ Αϊλενμπέργκερ σχετική με το βιβλίο του «Η εποχή των μάγων» (εκδ. Πατάκη) – το αγόρασα και το διάβασα.
Αναφέρεται στους τέσσερις εξέχοντες φιλοσόφους της δεκαετίας 1920-1930: Χάιντεγκερ, Βίτγκενσταϊν, Μπένγιαμιν, Κασίρερ. Αναφέρεται διεξοδικά στις φιλοσοφικές ιδέες τους φυσικά, στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία αλλά και στην ιδιωτική τους ζωή, στους έρωτές τους, νόμιμους και παράνομους. Δεν αναφέρεται καθόλου στις πολιτικές ιδέες τους. Πρέπει να περιμένει ο αναγνώστης να φτάσει στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου (485-487) για να πληροφορηθεί ότι ο Χάιντεγκερ, μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας, πρύτανης του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ εν έτει 1933, απευθύνεται στους φοιτητές λέγοντας: «Κανόνας του Είναι σας δεν είναι τα θεωρήματα και οι ιδέες. Ο ίδιος ο Φύρερ και εκείνος μόνο είναι η σημερινή και η μελλοντική γερμανική πραγματικότητα και ο νόμος της». Πληροφορείται ακόμη ο αναγνώστης σε αυτές τις τελευταίες σελίδες ότι ο Μπένγιαμιν «τη νύχτα 26 προς 27 Σεπτεμβρίου του 1940 αυτοκτονεί, παίρνοντας μορφίνη, στην προσπάθειά του να αποφύγει τον επαπειλούμενο εκτοπισμό του από τους ναζί». Κανένα σχόλιο για όλα αυτά σε καμία σελίδα του βιβλίου!
Η μετάφραση έχει μικρολαθάκια τυπογραφικά, και κάποιες ιδιαιτερότητες, π.χ. «κ.» αντί του «και». Τέλος αρκετές μη δόκιμες νεοελληνικές αποδόσεις γερμανικών λέξεων: «δεδομενικότητα» (σελ. 69), «ξενότητα» (σελ. 122), «εγκοσμούσα δύναμη» (σελ. 127) κ.ά. Φυσικά πρόκειται για δύσκολες, όντως, στην απόδοση λέξεις, αλλά… εδώ κρίνεται και η ποιότητα της μετάφρασης.
