Kύριε διευθυντά
Λίγο προ της αναγορεύσεώς του σε αυτοκράτορα της Γαλλίας, ο Ναπολέων Βοναπάρτης, τότε Α΄ ύπατος, προέβη σε μια αποτρόπαιη πράξη.
Οργανά του απήγαγαν, από το γερμανικό έδαφος όπου είχε καταφύγει, τον τελευταίο απόγονο της ένδοξης δυναστείας των Βουρβόνων – Κοντέ, δούκα της Ανγκιέν, ο οποίος εκτελέστηκε ύστερα από μια παρωδία δίκης.
Τότε, άσημος εισηγητής του γαλλικού Συμβουλίου της Επικρατείας, και όχι ο Ταλλεϋράνδος, όπως συχνά αναφέρεται, και πολύ περισσότερο ο Φουσέ (στην «Καθημερινή» της δεκαετίας του ’90 υπάρχει πλήρης εξιστόρηση για την πατρότητα της φράσης), εκστόμισε την, έκτοτε καταστάσα διάσημη, φράση: «Είναι κάτι χειρότερο από έγκλημα, είναι σφάλμα».
Η φράση αυτή χρησιμοποιείται συχνά για να υποδηλώσει ότι ενώ κάτι το σοβαρό, από απόψεως συνεπειών, μπορούσε να αποφευχθεί, εντούτοις τούτο δεν συνέβη.
Εχω την αίσθηση ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί και στη χώρα μας, εάν ο πρωθυπουργός δεν επαναφέρει, άνευ της παραμικράς χρονοτριβής, τον επονομαζόμενο «νόμο Παυλόπουλου», που καθιέρωσε το μπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα στις βουλευτικές εκλογές.
Οι ολέθριες και καταστρεπτικές συνέπειες που επαπειλούνται εις βάρος της χώρας, σε περίπτωση ακυβερνησίας της, αποτελούν κοινό τόπο και παρέλκει η ειδικότερη αναφορά τους.
Υπενθυμίζω επ’ αυτού ότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε τη χώρα με το μπόνους των 50 εδρών, χωρίς βέβαια, κατά το διάστημα της πρώτης διακυβέρνησής του, να στέρξει, αν και διέθετε την προς τούτο απαραίτητη πλειοψηφία με το μετ’ αυτού συγκυβερνών ακροδεξιό μόρφωμα των ΑΝΕΛ, την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Επομένως, ο τελευταίος που δικαιούται να ομιλεί περί θεσμικής ανωμαλίας είναι αυτός και το κόμμα του.
Ο πρωθυπουργός ας αντιληφθεί τι διακυβεύεται και ας ακολουθήσει αντίθετη τακτική από εκείνη του μεγάλου Κορσικανού.
