Κύριε διευθυντά
Διαβάσαμε με ενδιαφέρον το άρθρο του εξαίρετου συνεργάτη σας Δημήτρη Ρηγόπουλου με τίτλο «Ξενοδοχείο η Διπλάρειος Σχολή». Το άρθρο περιέχει στοιχεία από την ιστορία του Ιδρύματος. Επιθυμούμε να προσθέσουμε μερικές πληροφορίες ώστε οι αναγνώστες σας να μπορέσουν να διαμορφώσουν γνώμη για την ανάγκη ή μη μιας τέτοιου μεγέθους παρέμβασης στη μέχρι σήμερα υποβαθμισμένη περιοχή της πλατείας Θεάτρου. Η ιστορία της Διπλαρείου και η προσφορά του Ιδρύματος στην τεχνική εκπαίδευση περιγράφονται συνοπτικά και με ακρίβεια στο άρθρο. Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Ελληνική Βιοτεχνική Εταιρεία – Διπλάρειος Σχολή, έχει ζωή 130 ετών. Ως κληροδότημα, έχει υποχρέωση να εκτελέσει τη βούληση των διαθετών για προσφορά δωρεάν εκπαίδευσης. Δύο φορές στο παρελθόν αναγκάστηκε να διακόψει την εκπαιδευτική δραστηριότητά της. Στους δύο παγκόσμιους πολέμους.
Οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες των τελευταίων ετών, η βαριά φορολόγηση που έχει επιβληθεί στα κοινωφελή ιδρύματα, σε συνδυασμό με την υποβάθμιση και ερήμωση της ευρύτερης περιοχής του κέντρου των Αθηνών, που είχε σαν αποτέλεσμα την αποχώρηση επιχειρήσεων από ακίνητα που απέφεραν σημαντικό εισόδημα στο κληροδότημα, συνέτειναν αφενός στην αδυναμία συντήρησης του συνολικής επιφάνειας 8.000 τ.μ. Μεγάρου της πλατείας Θεάτρου, που είχε αρχίσει να καταρρέει, και αφετέρου στην αφαίμαξη των αποθεματικών του Ιδρύματος για την πραγματοποίηση των σκοπών του.
Ο κίνδυνος χρεοκοπίας ήταν ορατός. Μόνη λύση που απέμενε ήταν η μίσθωση και αξιοποίηση του κεντρικού κτιρίου ώστε να βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση και να ανακαινιστεί με τα έσοδα αυτά ένα εξίσου ιστορικό κτίριο που επίσης κατέρρεε. Η οικία του Μεγάλου Ευεργέτη Αριστείδη Διπλάρη, σε μικρή απόσταση από την εν λόγω περιοχή, επί της πλατείας Κοτζιά. Στο κτίριο αυτό, που μέχρι πριν από τρία χρόνια στεγαζόταν πολυκατάστημα, έχει ήδη αποφασιστεί, μετά την ανακαίνισή του, να μεταφερθούν και να διευρυνθούν οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες της Διπλαρείου Σχολής.
Επομένως, «η επισήμανση των αρμόδιων φορέων ότι με τη μετατροπή της Διπλαρείου σε ξενοδοχείο προκύπτει η αποψίλωση του κέντρου της πόλης από σημαντικές λειτουργίες» δεν είναι ακριβής. Η μεταφορά στο νέο κτίριο της Σχολής αποτελεί μία νέα αρχή για τη συνέχιση και επέκταση του εκπαιδευτικού έργου της.
Αντιλαμβανόμαστε και συναισθανόμαστε τη νοσταλγία που όλοι έχουμε για το παρελθόν. Δεν πρέπει όμως αυτή να αποτελέσει εμπόδιο στην αξιοποίηση και διατήρηση του εμβληματικού κτιρίου. Η χώρα διαθέτει ικανότατους αρχιτέκτονες που μπορούν να αναδείξουν το κτίριο, αποδυναμώνοντας τους φόβους που πηγάζουν από το μέγεθος της εσωτερικής εικόνας με τον εξαιρετικά μεγάλο αριθμό κλινών, ώστε να επιτευχθεί ο βασικός στόχος που είναι η διάσωση ενός μνημείου και η αναβάθμιση της ευρύτερης περιοχής.
Πιστεύουμε ότι μαζί με την ανάπλαση της πλατείας Θεάτρου, την οποία ήδη έχει ξεκινήσει ο Δήμος Αθηναίων, και την ανακαίνιση του Μεγάρου η περιοχή θα αναγεννηθεί. Για να διατηρηθεί ανάμνηση της ιστορίας σκοπεύουμε να ζητήσουμε από τον Δήμο Αθηναίων τη μετονομασία της πλατείας Θεάτρου σε πλατεία Διπλαρείου Σχολής.
