Κύριε διευθυντά
Με την ευκαιρία του άρθρου του κ. Αθανάσιου Κατσικίδη που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της έγκριτης εφημερίδας σας την Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2022 και αναφέρεται στη «Δίκη των Εξι», της πλέον ιστορικής δίκης από τη σύσταση του ελληνικού κράτους και η οποία στην ουσία ολοκληρώθηκε μετά από ογδόντα οκτώ χρόνια και για τη διόρθωση μερικών λαθών που αναφέρονται σε αυτό, σας αποστέλλω την παρούσα επιστολή, διότι σε μια τέτοια δίκη τα πάντα πρέπει να αναφέρονται σωστά μέχρι κεραίας.
Οταν ο Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκης μού ζήτησε να αναλάβω την υπόθεση επανάληψης της διαδικασίας της αποκαλούμενης «Δίκης των Εξι», γνώριζε ότι ο πατέρας μου είχε λάβει μέρος ως συνεργάτης του Κωνσταντίνου Τσουκαλά στην ιστορική αυτή δίκη και είχε βιώσει την κατάφωρη αδικία που υπέστησαν οι έξι εκτελεσθέντες και οι δύο καταδικασθέντες σε ισόβια δεσμά, πολιτικοί και στρατιωτικοί, όλοι τους μεγάλες προσωπικότητες των αρχών του 20ού αιώνα.
Οι διώκτες τους, όλοι σκληροτράχηλοι στρατιωτικοί οι οποίοι είχαν σφυρηλατήσει τον χαρακτήρα τους στα πεδία των μαχών και στις αγριότητες του πολέμου, δεν τους οδήγησαν ενώπιον της τακτικής δικαιοσύνης ή ενώπιον ειδικού δικαστηρίου ή έστω ενώπιον τακτικού στρατοδικείου, αλλά ενώπιον εκτάκτου στρατοδικείου αμφίβολης νομιμότητας με στρατοδίκες προεπιλεγμένους.
Μάλιστα, οι «δεσμοί αίματος» που δημιουργήθηκαν μεταξύ δικηγόρων και συγγενών των εκτελεσθέντων είχαν ως αποτέλεσμα πολλοί από τους συγγενείς τους να ζητήσουν τη νομική προστασία του πατέρα μου με αποτέλεσμα το πατρικό μου σπίτι να είναι γεμάτο από συγκινητικά ενθύμια της ιστορικής αυτής δίκης.
Δέχθηκα να αναλάβω αυτή την υπόθεση διότι ηθικά αισθάνθηκα ότι το όφειλα στη μνήμη αυτών των ανθρώπων, στη μνήμη του πατέρα μου και στην ιστορία αυτού του τόπου.
Επί μήνες η συνεργάτις μου και εγώ ερευνήσαμε όλες τις αρχειακές πηγές, τις αγορεύσεις βουλευτών στη Βουλή εκείνης της εποχής καθώς και τα απομνημονεύματα προσωπικοτήτων Ελλήνων και ξένων που αναφέρονταν στα τραγικά γεγονότα που οδήγησαν στη Μικρασιατική Καταστροφή και στη «Δίκη των Εξι».
Καταφέραμε και συγκεντρώσαμε για πρώτη φορά όλα εκείνα τα στοιχεία που απαιτεί ο νόμος για να προχωρήσει και να αποδειχθεί η αθωότητα των καταδικασθέντων από το έκτακτο στρατοδικείο.
Τα γεγονότα αυτά με την αίτηση και τα υπόλοιπα έγγραφα που συνέταξα, τα προσκόμισα αλλά και προφορικά τα ανέπτυξα στον Αρειο Πάγο, ο οποίος πολύ προσεκτικά, εξαιτίας των λανθασμένων στερεοτύπων που είχαν δημιουργηθεί όλες αυτές τις δεκαετίες για τη «Δίκη των Εξι» με τρεις συνολικά αποφάσεις του (η μία δικονομικού χαρακτήρα) και χωρίς βούλευμα έκανε δεκτή την αίτησή μου και αποκατέστησε τη μνήμη αυτών των ανθρώπων αλλά και την ιστορική αλήθεια.
