Κύριε διευθυντά
Απανωτά, συνταρακτικά γεγονότα τελευταία. Φόνος ανθρώπων ως λύση προβλημάτων! Εύκολη… Ομως! Η χειρότερη για όλους! Απώλεια ανθρώπων, πόνος, δυστυχία… παιδιά ορφανά!… «Γυναικοκτονίες», γονείς φονεύουν παιδιά, παιδιά γονείς, «φίλοι» φίλους… Γιατί;
Η συγκρότηση της προσωπικότητας και η ψυχική υγεία σε ιδιαίτερα προβληματική κατάσταση. Φονιάς, οποιουδήποτε κινήτρου, σημαίνει ότι δεν βοηθήθηκε στην κατάσταση που αντιμετώπιζε, ούτε λειτούργησε στον ίδιο η περίσκεψη, ως αναζήτηση-συνεκτίμηση πιθανών παραγόντων καλύτερης δυνατής λύσης. Γιατί όμως; Στη σύγχρονη(;) κοινωνία μας λείπουν βασικότατες προϋποθέσεις πρόληψης και θεσμοί σχετικοί υπολειτουργούν(!).
Συγκεκριμένα:
1. Οικογένεια: Παραπαίει μεταξύ αμάθειας, ημιμάθειας, αδιαφορίας.
2. Σχολείο: Δεν παρέχει βάσεις αυτογνωσίας, δυνατοτήτων θετικής συμπεριφοράς, προβληματισμού. Ενδεικτικά, κριτήρια συμπεριφοράς: α) κανονικής, β) προβληματικής, γ) ψυχοπαθολογικής. (Περισσότερα: Ν. Παπαδόπουλος «Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ψυχολογίας», σ. 766). Το μάθημα της ψυχολογίας καταργήθηκε, παρά τις πολύ θετικές εκτιμήσεις – προσδοκίες ευρέος δείγματος έρευνας. Το γνωρίζει η κυρία υπουργός;
3. Υπηρεσία Κοινωνικών Λειτουργών: Είναι επαρκώς στελεχωμένη με εύκολες επισκέψεις; Συνεργάζονται συνυπεύθυνοι παράγοντες: δικαιοσύνης, προστασίας πολίτη, ψυχοθεραπευτικών υπηρεσιών; Αντιμετωπίζεται το κυριότερο, συνήθως, πρόβλημα οικονομικής στήριξης ατόμων – οικογενειών, αιτία ποικίλων αρρωστημένων σχέσεων;
4. Υπηρεσία Ψυχολόγων Κοινότητας: Ανταποκρίνεται σε προβλήματα πολιτών, των ίδιων ή, συμβουλευτικά, συγγενών, φίλων, γειτόνων, όταν γνωρίζουν καταστάσεις που χρειάζονται άμεση ανθρώπινη βοήθεια; Καθυστερημένη, τυχαία(!) η πρόσφατη αποκάλυψη οικογένειας σε ακραία καταλυτική κατάσταση!
5. Σχολές Γονέων: Λειτουργούν; Καιρός να θεσμοθετηθεί, ως προϋπόθεση γάμου, χορήγηση τεκμηρίου σύντομης ουσιαστικής παρακολούθησης μαθημάτων. Οικογενειακής Ψυχολογίας! Επιτέλους κάποιος προβληματισμός «τι σημαίνει οικογένεια»! Κυριότερη βάση αξιών και νοοτροπίας. Φεύγουμε από την οικογένεια, όμως δύσκολα ξεφεύγουμε από ό,τι παίρνουμε από αυτή…
Αναγκαιότατες οι συντονισμένες ενέργειες πρόληψης: Πρόληψη, η καλύτερη θεραπεία. Γιατί η κακοδαιμονία στην παιδική ηλικία μεταφέρεται, συνήθως, αυξημένη. Πολύ περισσότερο αν τα τραύματα του σκότους, χωρίς λεπτό χειρισμό, συμπληρώνει ο εκτυφλωτικός στιγματισμός των τηλεοπτικών μέσων.
