Κύριε διευθυντά
Πώς γίνεται ένα ουσιαστικά τυπικό γεγονός να επηρεάζει την οικονομική μου κατάσταση ώστε αυτόματα να αποκλείομαι από κάθε κοινωνικό επίδομα, του οποίου έχω τόση ανάγκη;
Για να εξηγούμαι. Είμαι κάτοχος μιας παλαιάς διώροφης μονοκατοικίας (ηλικίας 100 ετών και βάλε) στην οποία και διαμένω με την οικογένειά μου. Είμαι ανάπηρος και με τη σύνταξή μου προσπαθούμε να ζήσουμε. Δεν έχω αυτοκίνητο, ούτε άλλα ακίνητα περιουσιακά στοιχεία. Μέχρι πρόπερσι ήμουν εντεταγμένος στο κοινωνικό τιμολόγιο και έπαιρνα το επίδομα θέρμανσης. Πέρυσι αποφασίσαμε (ως οικογένεια) να ενταχθούμε στο πρόγραμμα δήλωσης των πρόσθετων επιφανειών του σπιτιού+οικοπέδου, επειδή το σπίτι λόγω παλαιότητας εστερείτο φακέλου στην πολεοδομία. Προχωρήσαμε μέσω μηχανικού στην πλήρη αποτύπωση της οικοδομής και του οικοπέδου, ο φάκελος κατετέθη, έγινε αποδεκτός και εγκρίθηκε η μελέτη. Η πλήρης και ακριβής αποτύπωση προσέθεσε κάποια τετραγωνικά μέτρα στα δηλούμενα όπως υπήρχαν στα συμβόλαια μεταφοράς του ακινήτου από γενιά σε γενιά.
Και ξαφνικά φέτος κόπηκε κάθε κοινωνικό επίδομα που παίρναμε. Σε όλες τις αιτήσεις μου για το κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο στον ΗΔΙΚΑ, η απάντησή του είναι σταθερή: η περιουσία μας ξεπερνάει πλέον το όριο που επιτρέπει τη λήψη των επιδομάτων για το ρεύμα, το πετρέλαιο θέρμανσης, κ.λπ. Και αναρωτιέμαι μήπως πήρα καμία δεύτερη σύνταξη και δεν το ξέρω; Μήπως η σύζυγός μου πήρε σύνταξη (για την οποία, παρενθετικώς, παλεύει τα τελευταία τρία χρόνια να πάρει, δίχως αποτέλεσμα μέχρι τώρα;). Μήπως κληρονόμησα κανέναν εύπορο συγγενή και δεν το θυμάμαι; Τι άλλαξε στην καθημερινότητά μου αν προστέθηκαν θεωρητικά κάποια τετραγωνικά μέτρα στο μοναδικό μου σπίτι; Και πώς παράγεται η αξία σε μια παλιά οικοδομή τέτοιας ηλικίας, όταν δεν έχω χρήματα ούτε να την ανακαινίσω. Ή μήπως σύμφωνα με τη λογική του νόμου η αξία της παράγεται εμμέσως; Αν δηλαδή τη δώσω αντιπαροχή σε κάποιον εργολάβο, τότε η αξία του καινούργιου κτιρίου που θα ανυψωθεί στη θέση της θα ισούται με την αξία που αποδίδεται σήμερα στην παλιά οικοδομή; Τρελά πράγματα που είναι άγνωστα παντελώς «στας Ευρώπας» όπου θέλουμε διακαώς να «ανήκομεν».
Ηδη οι λογαριασμοί ρεύματος έχουν γίνει αβάστακτοι, και η προμήθεια πετρελαίου θέρμανσης έχει γίνει ουσιαστικά ουτοπική. Βλέπετε, το παλιό μου σπίτι έχει αποκτήσει υπεραξία επειδή σφιχταγκαλιάζεται ένα γύρω από πολυκατοικίες που δεν επιτρέπουν όχι μόνο στον φρέσκο αέρα και στον ήλιο να διεισδύσει στο σπίτι μας (όνειρο θερινής νυκτός η τοποθέτηση ηλιακών συστημάτων παραγωγής ενέργειας) αλλά ούτε στα τηλεοπτικά κύματα (παρόλο που πληρώνουμε κι εμείς ΕΡΤ μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ) ή στα κύματα της κινητής τηλεφωνίας (πρέπει κάθε φορά να βγαίνουμε στον δρόμο για να ακούμε τι μας λένε). Οπως βλέπετε, το παλιό μας σπίτι έχει μιαν υπεραξία που δεν φανταζόμουν. Για κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο και επίδομα θέρμανσης θα μιλάμε τώρα;
