Κύριε διευθυντά
Για μια ακόμη φορά αισθάνθηκα υπερήφανος ως αναγνώστης της «Καθημερινής» με το κύριο άρθρο της στις 18/10/2022, με τίτλο «Πέρα από κάθε όριο».
Αντίθετα από το σύνολο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και την επικρατούσα ανεύθυνη νοοτροπία του μέγιστου κέρδους η εφημερίδα καταδικάζει απερίφραστα την παράνομη παραβίαση της μυστικότητας της ανακρίσεως με «αποδοτικές» σκανδαλιστικές λεπτομέρειες κυρίως από τις καταθέσεις του άτυχου 12χρονου θύματος σεξουαλικής κακομεταχείρισης και εκμετάλλευσης, μέλους μιας δυστυχισμένης οικογένειας με 8 παιδιά. Το άρθρο αναδεικνύει και μια άλλη σοβαρή πτυχή του θέματος: ότι η ανάκριση «γίνεται δημόσιο ανάγνωσμα που απευθύνεται στα πιο άρρωστα ένστικτα». H πρακτική αυτή δεν είναι μόνο κακοήθης, χυδαία και αντιαισθητική. Με την εξοικείωση του κοινού από τη συνεχή και ανηλεή προβολή των αποτροπιαστικών αυτών εγκλημάτων μπορεί να συμβάλλει στον παρατηρούμενο πολλαπλασιασμό των «εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας» του σχετικού κεφαλαίου του Ποινικού Κώδικα.
Προς την ίδια κατεύθυνση και με τους ίδιους κινδύνους μπορεί να λειτουργήσει και μια άλλη αποκρουστέα επαγγελματική τακτική. Η χρήση και προβολή για μεγαλύτερο εντυπωσιασμό ανακριβών όρων, εν προκειμένω του «βιασμού». Οπως το λέει η ίδια η λέξη και ο ποινικός νόμος (άρθρο 336 Ποιν. Κώδ.), ο βιασμός προϋποθέτει «χρήση σωματικής βίας ή απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου». Συνεπώς ο κατηγορούμενος Ηλίας Μίχος μπορεί να ξεκίνησε με βιασμό, αλλά στη συνέχεια προχώρησε στην επίσης απεχθή, επικερδή όμως, «μαστροπεία». Οι υπερδιακόσιοι πρόθυμοι να καταστούν πελάτες του δεν διέπραξαν ή θα διέπρατταν βιασμό, αλλά «αποπλάνηση παιδιού» (Ποιν. Κώδ. 339), που είναι επίσης ειδεχθής και σιχαμερή πράξη, αλλά διάφορη του βιασμού.
Οι διάφορες επαγγελματικές μέθοδοι πρέπει να χρησιμοποιούνται με ευσυνειδησία, φειδώ και προσοχή.
