Κύριε διευθυντά
Είναι κάποιοι που γκρινιάζουν, είπα στην ταμία.
–«Ολοι γκρινιάζουν», μου απάντησε με νόημα.
Είμαι ένας συνταξιούχος από τους «τυχερούς» του ΤΑΕ-ΟΑΕΕ-ΕΦΚΑ που μετά 37 χρόνια ασφάλισης, στο ίδιο ταμείο, έλαβα και λαμβάνω παρά κάτι 800 ευρώ και να τα χαίρομαι.
Συγκρίνοντας τις περυσινές μου αγορές με φέτος διαπίστωσα ότι βρίσκομαι στα ίδια επίπεδα.
Η αλήθεια είναι ότι έκανα κάποιους περιορισμούς σε δαπάνες δευτερεύουσες αλλά μέχρις εκεί, χωρίς μάλιστα να κάνω χρήση του επιδόματος καυσίμου.
Η απορία που θέλω να εκφράσω είναι προς τι αυτή η φασαρία περί φτώχειας, πείνας, δυστυχίας, παγωνιάς και άλλων φαραωνικών πληγών που διατυπώνονται ότι μας πλήττουν πανταχόθεν, όταν τα πράγματα, με ελάχιστη προσπάθεια, θεωρώ πως είναι διαχειρίσιμα.
Υπερβολικές γκρίνιες ή δημιουργία κλίματος;
Ρητορικό το ερώτημα.
