Κύριε διευθυντά
Μελέτη στο πλαίσιο πανευρωπαϊκής έρευνας της Ευρωπαϊκής Ενωσης Σχολών Ιατρικής της Εργασίας, σε συνεργασία με το Τμήμα Ιατρικής της Εργασίας (Ι.Ε.) της Ευρωπαϊκής Ενωσης Ειδικών Ιατρών, αποκάλυψε ότι το ακαδημαϊκό έτος 2021-22, μόνο 5,5% όλων των αποφοίτων ιατρικής των επτά Ιατρικών Σχολών (Ι.Σ.) της χώρας διδάχθηκε στοιχεία Ι.Ε. (δηλαδή για την αμφίδρομη σχέση εργασίας και υγείας, την πρόληψη και τη διάγνωση επαγγελματικών ασθενειών, και για τους επαγγελματικούς κινδύνους της υγείας).
Η Ι.Ε. διδάσκεται σε μία Ι.Σ. (Θεσσαλίας) ως «υποχρεωτική» ξεχωριστή προπτυχιακή διδακτική ενότητα (μάθημα), σε δύο (Αθήνας, Θράκης) ως «επιλεγόμενη» (με ετησίως μειούμενο αριθμό φοιτητών εγγραφομένων σε αυτή), σε δύο (Θεσσαλονίκης, Πάτρας) καταργήθηκε, σε δύο (Κρήτης, Ιωαννίνων) ουδέποτε διδάχθηκε. Η πραγματοποιούμενη σποραδική, ακροθιγής, αποσπασματική αναφορά στην πιθανή επαγγελματική αιτιολογία ορισμένων νόσων σε άλλες ενότητες, χωρίς, όμως, ανάπτυξη πτυχών πρόληψής τους στην εργασία, είναι αναποτελεσματική. Σημειωτέον, σε όλες τις Ι.Σ., το γνωστικό αντικείμενο των άλλων ιατρικών ειδικοτήτων διδάσκεται ως ξεχωριστή προπτυχιακή ενότητα.
Εξαιτίας αυτού του εκπαιδευτικού ελλείμματος, οι περισσότεροι κλινικοί ιατροί άλλων ειδικοτήτων αγνοούν τη χρησιμότητα συνεργασίας με ειδικούς ιατρούς εργασίας (που είναι μόλις 160) και δεν διαχειρίζονται επαρκώς περιστατικά νόσων με πιθανή επαγγελματική αιτιολογία, ώστε να συμβάλλουν έτσι στην προστασία της υγείας των εργαζομένων. Ας σημειωθεί πως οι περισσότεροι εργαζόμενοι απασχολούνται σε μικρού ή μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις, όπου δεν χησιμοποιούνται υπηρεσίες Ι.Ε. Επιπλέον, λίγοι γιατροί αποκτούν την ειδικότητα της Ι.Ε., που αναπόδραστα θα αποσμικρυνθεί.
Είναι, συνεπώς, άμεσα αναγκαία μια νομοθετική ρύθμιση για ορισμό ελαχίστου αριθμού ωρών «υποχρεωτικής» διδασκαλίας Ι.Ε., εκλογή καθηγητών Ι.Ε. και διάθεση σχετικών κονδυλίων σε όλες τις Ι.Σ.
