Κύριε διευθυντά
Στον νεοελληνικό λόγο –γραπτό και προφορικό–, με βάση και τα Λεξικά της Νεοελληνικής Γλώσσας, έχει καθιερωθεί η έκφραση «καλάθι της νοικοκυράς» για να δηλωθεί το σύνολο των καταναλωτικών προϊόντων που μπορεί να αγοράσει η οικοδέσποινα για τις βασικές ανάγκες της οικογένειας. Ποιητική και μεταφορική χρήση μιας παροιμιακής έκφρασης, που αναφέρεται λεκτικά σε παλαιότερες εποχές και παραπέμπει συνειρμικά στο «κέρας της Αμαλθείας», της μυθολογίας μας, με την αφθονία των αγαθών.
Αιφνιδιαστικά, όμως, προ ολίγων ημερών, ακούμε ανελλιπώς από τις τηλεοπτικές εκπομπές την έκφραση το «καλάθι του νοικοκυριού», που δηλώνει όμως το σπιτικό ως οικονομική μονάδα και όχι ως μέσο μεταφοράς αγορασθέντων εμπορικών ειδών. Ανεπιτυχής και, υπολανθανόντως, αντιαισθητική μετατροπή της λέξης «νοικοκυρά» σε «νοικοκυριό», από συγκεκριμένο σε αφηρημένο, που δεν ανταποκρίνεται, όμως, σημασιολογικά στην εννοιολογική απόδοση του περιεχομένου της έκφρασης.
