Κύριε διευθυντά
Η δικαιολογημένα εκτενής συνέντευξη του Μπραντ Σμιθ, προέδρου της Microsoft, στην «Κ» της Κυριακής 13/11, ανατρέπει ελληνικά κατεστημένα και καθορίζει νέους χώρους επείγουσας κυβερνητικής μέριμνας. Αντιπαρέρχομαι τους χώρους του πολιτισμού, της αρχαιολογίας και της μουσειακής αναγέννησης (π.χ. όσον αφορά τη διεθνούς εμβέλειας αρχαία Ολυμπία ή τον Μαραθώνα) όπου ιδεολογικοί φραγμοί έχουν καθηλώσει κάθε ουσιαστική πρόοδο για δεκαετίες. Εστιάζω στο συγκλονιστικό, καθημερινά εξελισσόμενο γεγονός του πολέμου στην Ουκρανία.
Οπως ο Μπραντ Σμιθ καθιστά σαφές παραπέμποντας και στις επίσημες δημοσιεύσεις της Microsoft, ο διεθνής κυβερνοχώρος της Ουκρανίας και συμμάχων της υφίσταται συνεχείς επιθέσεις και ανατροπές. Οι αδιάλειπτοι κυβερνοπόλεμοι στα πεδία των ΤΤΡ (Tactics, Techniques & Procedures) χαρακτηρίζονται από ρωσικά, κινεζικά, ιρανικά ή και τουρκικά προσωνύμια, με σκοπό πάντοτε την παράλυση, ακρωτηριασμό την αντιποίηση αρχής του αντιπάλου. Προπομπός κάθε ρωσικής πυραυλικής επίθεσης και αστικού βομβαρδισμού στην Ουκρανία παραμένει η καταστροφή των δικτύων επικοινωνίας και τροφοδοσίας με σκοπό την αιχμαλωσία του πληθυσμού και την παραπληροφόρηση των αντιπάλων. Η μεταφορά των απειλούμενων υποδομών στο «σύννεφο» (i-cloud) και ο παράλληλος εντοπισμός και φωτοκαταγραφή εγκλημάτων πολέμου από τη Microsoft δημιουργούν τις βασικές προϋποθέσεις αποκατάστασης και δικαιοσύνης.
Ενα πρόσφατο ελληνικό παράδειγμα θα μπορούσε να αντληθεί από την υποτιθέμενη κυβερνητική εμπλοκή στο επεισόδιο υποκλοπών μέσω του κακόβουλου λογισμικού Predator, μια εκδοχή σχετικά ήπιας κυβερνοεπίθεσης, έμπνευσης κατά τα φαινόμενα της ερντογανικής ΜΙΤ, με ελληνικά υποχείρια βέβαια και με μοναδικό στόχο τη φθορά του ίδιου του πρωθυπουργού. Σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα δεν μας ξενίζουν πλέον οι ρωσικές παρεμβάσεις στη διαμόρφωση κοινής γνώμης αλλά και στις εκλογές των ΗΠΑ, της Γαλλίας ή της Ιταλίας, συνοδευμένες από απλόχερες χρηματοδοτήσεις και κατασκοπείες. Σε όλες αυτές τις δυσεξήγητες περιπτώσεις, όπου η Δικαιοσύνη (ιδιαίτερα η ελληνική!) βρίσκει διάφορες νομικές και νόμιμες δυσκολίες να παρέμβει ουσιαστικά, μία συγκεκριμένη ερώτηση αρμόζει και πρέπει να μας καθοδηγεί, όπως άλλωστε καθοδηγούσε και τους νομοθέτες της αρχαίας Ρώμης: Cui bono; – ποιος ωφελείται;
