Κύριε διευθυντά
Συνεχώς αυξάνονται οι εκλογείς εκείνοι που διαμαρτύρονται για την πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας και καταδικάζουν τους πολιτικούς και τις πράξεις τους. Ωστόσο, ως ένδειξη διαμαρτυρίας, επιλέγουν, αντί της ενεργούς συμμετοχής, την πλήρη αποχή από τις εκλογικές διαδικασίες, η οποία συμπυκνώνεται συνήθως στη φράση «δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα».
Τα αξιοπερίεργα εδώ είναι δύο: α) αρκετοί εξ αυτών έχουν τεκμηριωμένη άποψη για τα τεκταινόμενα, προσωπικότητα και κοινωνικές ευαισθησίες κι επομένως αν μετείχαν στις εκλογικές διαδικασίες είναι πολύ πιθανόν, η σημερινή πραγματικότητα να ήταν διαφορετική, β) η αποχή από την άσκηση των δικαιωμάτων του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, τελικά και εκ του αποτελέσματος, συντηρεί, εν μέρει, το –κακώς εννοούμενο– «παλιό» πολιτικό σύστημα. Δοθέντος δε, ότι τα πρόσωπα που μετέχουν στην πολιτική ζωή της χώρας είναι κυρίως πρόσωπα κορεσμένα και ήδη «καταδικασμένα» από την κοινή γνώμη, πώς μπορεί να αλλάξει το πολιτικό σύστημα, πώς μπορεί να ανακτήσει τη χαμένη εμπιστοσύνη του πολίτη και πώς θα αγκαλιάσει τους νέους, ηλικίας 18-35, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους δεν συγκινούνται ιδιαίτερα από ιδεολογικά φαντάσματα του παρελθόντος…; Το θέμα δεν είναι αν «μυρίζουν οι εκλογές», αλλά αν θέλουν να τις οσφρανθούν οι πολίτες…
