Κύριε διευθυντά
Η συνεργασία μέσω συμβάσεων, ΕΟΠΥΥ και ιδιωτών (ιατρών και διαγνωστικών εργαστηρίων) θεωρείται πλέον αποδεκτή και παραγωγική από τους ιατρικούς φορείς και τους πολίτες. Τα οφέλη είναι προφανή και πολλαπλά για την πρωτοβάθμια φροντίδα. Βεβαίως, έχουν πολλά ακόμη να γίνουν και θα γίνουν εφόσον είναι αποδεκτά επί της αρχής. Το παράδειγμα είναι ένα πραγματικό επιχείρημα καλής συνεργασίας ιδιωτών και κράτους.
Παρόμοια σχήματα συνεργασίας μπορούν να εφαρμοστούν και στη δευτεροβάθμια περίθαλψη. Επειδή το εγχείρημα είναι νέο και προσκρούει σε δογματική αντίληψη για τον ξεκάθαρο δημοσιοϋπαλληλικό χαρακτήρα των ιατρών των κρατικών νοσοκομείων, αλλά και τον απαγορευτικό, για ιδιώτες ιατρούς, δημόσιο νοσοκομειακό χώρο, σημειώνω τα εξής. Πρώτον, η μαζική μετανάστευση ιατρών τα τελευταία χρόνια στο εξωτερικό δεν μας αφήνει περιθώρια για αποκλεισμούς και δογματισμούς. Δεύτερον, οι κρατικοί πόροι που διατίθενται για την υγεία επίσης δεν αφήνουν περιθώρια, διαφορετικά η αντιπολίτευση θα επικεντρωνόταν στην προαναγγελία γενναίας χρηματοδότησης με αντίστοιχες μειώσεις άλλων κρατικών δαπανών.
Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση οφείλει να εξασφαλίσει την ίση πρόσβαση στους μη έχοντες. Μπορεί να το κάνει μέσω πρωτοκόλλων αναγκαιότητας εργαστηριακών ελέγχων (π.χ. κολονοσκόπηση) είτε ενδεχόμενης νοσηλείας και βαρύτητας περιστατικών με λίστες αναμονής και, το κυριότερο, με ανεξάρτητους μηχανισμούς δειγματοληπτικού ελέγχου της ορθής εφαρμογής τους με συνέπειες για παρατυπίες.
Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0
Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ήβρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε. Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
