Kύριε διευθυντά
Ο κ. Σπύρος Γιακουμάκης με επιστολή του, που δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» της 2ας Δεκεμβρίου 2022 και με τίτλο «Πάτερ, πατήρ και μπαμπάς», διατείνεται ότι: «Γιατί ο πατήρ (εσφαλμένα ο πάτερ) Αντώνιος και όχι ο μπαμπάς Αντώνιος; Ως άθρησκος, το θεωρώ σωστότερο».
Την πιο πάνω άποψη του κ. Γιακουμάκη και δη την προσφώνηση «ο μπαμπάς Αντώνιος», τη θεωρώ άστοχη αντί της ελληνοπρεπούς προσφώνησης «πατέρας (ή πατήρ) Αντώνιος», και τούτο γιατί η λέξη πατήρ, ή πατέρας, είναι αρχαιότατη ελληνική λέξη, γνωστή από την εποχή του μεγάλου ποιητή Ομήρου και τη διδαχθήκαμε ως μαθητές Λυκείου (ή και Οκτατάξιου Γυμνασίου) και θυμόμαστε από τον Σωκράτη (Πλάτωνος Κρίτων) το «Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων…) και όχι το «μαμάς τε και μπαμπά…». Η λέξη μπαμπάς κατά τους γλωσσολόγους είναι τουρκική.
Ειδικότερα: 1. Κατά τον Ευάγγελο Πετρούνια η λέξη είναι τουρκική baba+ς. 2. Κατά τον Γεώργιο Μπαμπινιώτη (ηχομιμητική λέξη), στην παιδική γλώσσα, που παραβάλλεται με το τουρκικό baba, το γαλλικό papa, το όψιμο ελληνικό πάππα από τις γλώσσες του Ησύχιου. Η ορθή χρήση της ελληνικής γλώσσας πρέπει να αντιμετωπίζεται, κατά την άποψή μου, το ίδιο από θρησκευόμενους και άθρησκους Ελληνες, γιατί χάρη στους θρησκευόμενους αρχαίους Ελληνες, και δη τους αρχαίους Αθηναίους, προς τιμήν της θεάς Αθηνάς, ο Ικτίνος ανήγειρε τον Παρθενώνα, το λίκνο του ελληνικού πολιτισμού, και διότι κινδυνεύει, αλλιώς, να περιοριστεί με τις επιμειξίες.
