Κύριε διευθυντά
Market pass! Μήπως «επίδομα αγοράς» ή «αγοραστική ενίσχυση»; Θυμήθηκα τον αείμνηστο καθηγητή μου στο Πανεπιστήμιο της Βόννης Χανς Τόμαι (Hans Thomae) που σε παρόμοιο θέμα επιστημονικού σεμιναρίου έλυσε τη διαμάχη θέτοντας ως κριτήριο τούτο: Εφόσον κάτι μπορεί να διατυπωθεί με επιτυχία ή επιτυχέστερα στη γλώσσα μας, μπορούμε να αποφεύγουμε τη χρήση ξένων, μόνο, όρων. Συλλογίζομαι τούτο: Αν ένας Γερμανός καθηγητής σκέπτεται έτσι για τη μητρική του γλώσσα, που είναι από τις κυρίαρχες στον κόσμο, τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι Ελληνες; Θυμήθηκα επίσης τον 13χρονο τότε γιο μου, που όταν πριν από αρκετά χρόνια επρόκειτο να πάμε στη Χαϊδελβέργη και βγήκαμε, λίγες μέρες πριν, περίπατο στο Σούνιο, βλέποντας τις επιγραφές μόνο στα ξένα, μου απηύθυνε την ερώτηση – παρατήρησή του με εμφανή την ειρωνεία του: «Μπαμπά, βλέποντας τις επιγραφές, έχω την αίσθηση ότι είμαστε ήδη στο εξωτερικό ή κάνω κάποιο λάθος;». Κι εκείνος δεν έκανε λάθος, αλλά νομίζω ότι εμείς οι μεγάλοι και υπεύθυνοι κάνουμε τα λάθη. Βέβαια αυτά τα λάθη είναι ανάξια λόγου, θα πουν αμέσως και αρκετοί… οπαδοί του «δεβαρετισμού» και της απερισκεψίας. Ξεχαστήκαμε, μου φαίνεται, οδεύοντας σε ξενικά άρματα…
Δεν πρόκειται για θέμα φιλολογικής μου ευαισθησίας, αλλά για θέμα σεβασμού του πολιτιστικού εαυτού μας. Το «αγοραστική ενίσχυση» ανταποκρίνεται κάλλιστα στην έννοια. Μήπως, λοιπόν, είναι καιρός να δούμε κάποια πράγματα στην πραγματική και ουσιαστική τους πλευρά και να αφήσουμε την επιπολαιότητα που μας συνοδεύει σε λάθη όχι μικρά, για να μην πω βασικά και μεγάλα; Θυμάμαι επίσης την καθηγήτριά μου Ούρσουλα Λέερ (U. Lehr), που προσκεκλημένη στην Κρήτη για διάλεξη, σε παρόμοια συζήτηση είχε επισημάνει ότι «βλέποντας και τις ελληνικές επιγραφές θα μπορούσα να θυμηθώ και άλλες λέξεις και να ανανεώσω τις γνώσεις και τις σκέψεις μου!…». Αυτά για όλους τους υπεύθυνους που είναι πολλοί, αλλά…
