Κύριε διευθυντά
Με αφορμή διηγήσεις του Μανώλη Γλέζου για τη σχεδιαζόμενη ανατίναξη του παλαιού κτιρίου του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρεταννία» στα Δεκεμβριανά και τη ματαίωση της επιχείρησης τελευταία στιγμή λόγω της αιφνίδιας παρουσίας του Τσώρτσιλ, αναρωτήθηκα πολλές φορές γιατί ο Στάλιν δέχτηκε ασυζητητί την πρόταση Τσώρτσιλ που είχε προηγηθεί τον Οκτώβριο του 1944, για ποσοστό επιρροής της γηραιάς Αλβιώνας κατά 90% στην Ελλάδα μετά τον πόλεμο, ενώ εκείνος αρκέστηκε στο συμβολικό 10%.
Επί της ουσίας δηλαδή ο «πατερούλης» με την αποδοχή αυτή «έθαψε» το πανίσχυρο τότε και ένοπλο αριστερό κίνημα στην Ελλάδα, υποδαυλίζοντας έμμεσα τον Εμφύλιο που ακολούθησε. Ο λόγος μάλλον γιατί προέβλεπε τη σύγκρουση που θα ακολουθούσε, γνωρίζοντας ότι οι Αγγλοι θα ήθελαν να επαναφέρουν τον Γλύξμπουργκ, κάτι στο οποίο αντιδρούσε σφόδρα το ΕΑΜ. Ο παμπόνηρος Γεωργιανός με το ευτραφές μουστάκι πιθανόν ευχόταν τη σύγκρουση μεταξύ του ΕΑΜ και των Αγγλων αρχικά και του ΔΣΕ και των Αμερικανών στη συνέχεια. Και εκτίθεντο ως οι κατ’ εξοχήν ιμπεριαλιστές του δυτικού κόσμου αλλά και απασχολούσαν δυνάμεις (ειδικά οι Αγγλοι) που θα μπορούσαν να είχαν αναπτύξει αλλού κι ενώ οι ναζί κατέρρεαν σε Ανατολή και Δύση. Δεν μπορώ να δώσω διαφορετική εξήγηση για την οφθαλμοφανή «προδοσία» του «πατερούλη» απέναντι στο «αδελφό» ΚΚΕ της εποχής εκείνης.
