Κύριε διευθυντά
Είναι η πρώτη φορά που ένα κείμενο με εξόργισε τόσο πολύ για την εμπάθειά του. Σε ένα χολερικό κείμενο, σε αντίθεση με όλα τα δημοσιεύματα που μόνον επαίνους είχαν για το μεγάλο πολιτιστικό γεγονός της συναυλίας του Σταύρου Ξαρχάκου, ο συνεργάτης σας Τάκης Θεοδωρόπουλος («Απονη ζωή», φ. 17/1) κατηγορεί τον Σταύρο Ξαρχάκο ότι χάρισε στο ΚΚΕ συναυλία, δηλαδή σε ανθρώπους που η μνησικακία, η εκδικητικότητα και όλα τα υπόλοιπα υλικά της ψυχής τους είναι παραφωνίες στο έργο του.
Μας κάλεσε ο κουμπάρος μας, φίλος του ΚΚΕ, και παρακολουθήσαμε, σε ένα χώρο όπου δεν έπεφτε καρφίτσα, μια συγκλονιστική συναυλία που κάποτε θα λέμε «ήμασταν κι εμείς εκεί» και ακούσαμε από τον Δημήτρη Κουτσούμπα μια εκπληκτική αναφορά στο έργο του συνθέτη και καμία κομματική αναφορά.
Το ΚΚΕ (και ας διαφωνώ μαζί του σε πολλά) έδωσε τη δυνατότητα σε μένα, αλλά και σε νέα παιδιά, να απολαύσουν έναν από τους μεγαλύτερους Ελληνες συνθέτες. Ξαρχάκος και ΚΚΕ χάρισαν σε όλους τους παρευρισκομένους και όχι ο ένας στον άλλον.
Τώρα, ποιος είναι μνησίκακος και κακός, αυτό το καταλαβαίνει ο καθένας που θα διαβάσει το κατάπτυστο αυτό κείμενο.
Εσείς εκεί στην «Καθημερινή» θα πρέπει να είστε περήφανοι που φιλοξενήσατε ένα τέτοιο άρθρο, που μας θυμίζει άλλες εποχές, αλλά και άλλες εφημερίδες. Να πείτε στον συνεργάτη σας να προσέχει μη δαγκώσει τη γλώσσα του και δηλητηριαστεί, και χάσει η εφημερίδα σας άλλα, παρόμοιας ηθικής και αισθητικής άρθρα.
