Κύριε διευθυντά
Το επόμενο διάστημα πρόκειται να εκπαιδευτούν στο ΕΚΔΔΑ (Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης) υπάλληλοι του Δημοσίου ως τα νέα επιτελικά διυπουργικά στελέχη, που προβλέφθηκαν στον Ν. 4622/2019 για το επιτελικό κράτος. Τέσσερα χρόνια μετά τη θεσμοθέτησή τους λοιπόν αναμένεται να αναλάβουν καθήκοντα στις Υπηρεσίες Συντονισμού των υπουργείων και στην Προεδρία της Κυβέρνησης στα κρίσιμα αντικείμενα της νομοπαρασκευαστικής (νομοτέχνες) και υποστήριξης δημοσίων και ψηφιακών πολιτικών (αναλυτές). Ο κεντρικός ρόλος των στελεχών αυτών, αν και όχι αναγκαστικά ηγετικός/διευθυντικός, θα συναντήσει προκλήσεις σε 2 επίπεδα.
Κατά πρώτον, το αντικείμενο της εργασίας τους είναι ταυτόσημο σε αρκετά σημεία με αυτό των συνεργατών των ιδιαιτέρων γραφείων της πολιτικής ηγεσίας, με τους οποίους τα νέα επιτελικά στελέχη θα πρέπει να συνυπάρξουν αρμονικά. Ουσιαστικά θα απαιτηθεί έπειτα από πολλές δεκαετίες μια αλλαγή νοοτροπίας που θα αποδίδει εκ νέου στη μόνιμη δημοσιοϋπαλληλία μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στις δημόσιες πολιτικές. Τούτο απαιτεί μια ξεκάθαρη, ευρεία και διαχρονική συναίνεση στις αρχές του επιτελικού κράτους και αυξημένης εμπιστοσύνης στους δημοσίους υπαλλήλους.
Κατά δεύτερον, η οργάνωση του εγχειρήματος των επιτελικών στελεχών έχει ήδη προκαλέσει αντιδράσεις στους κόλπους των δημοσίων υπαλλήλων και συγκεκριμένα στους αποφοίτους της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, οι οποίοι μέσω του συλλογικού τους οργάνου (ΕΝΑΠ-ΕΣΔΔΑ) έχουν εναντιωθεί με δημόσια ανακοίνωσή τους στον νέο θεσμό. Επιπλέον, αν και είχαν προβλεφθεί ξεχωριστές θέσεις για τους αποφοίτους ΕΣΔΔΑ στον πρόσφατο διαγωνισμό, υπήρξε μειωμένη συμμετοχή, με αποτέλεσμα 113 από τις 120 θέσεις που δεν καλύφθηκαν να ανήκουν στην κατηγορία αυτή.
Η δημιουργία διυπουργικών στελεχών αποτελεί για χρόνια το χρυσό δισκοπότηρο στη δημόσια διοίκηση, με πλήθος μελετών και σχετικών νομοθετημάτων που δεν εφαρμόστηκαν ποτέ. Στις μέρες μας όμως η επιτυχής εφαρμογή της καινοτομίας αυτής αλλά και του επιτελικού κράτους εν γένει, ως σύνολο τυποποιημένων επαγγελματικών εσωτερικών διαδικασιών και οργάνωσης, είναι πιο επιτακτική από ποτέ, αφού οι απαιτήσεις αναβάθμισης των δημοσίων υπηρεσιών προς πολίτες και επιχειρήσεις γίνονται όλο και πιο επιτακτικές. Είναι απαραίτητο επομένως να υπάρξει ευρύτερη αποδοχή και συνειδητοποίηση της κρισιμότητας των απαιτήσεων της κοινωνίας για τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας του κράτους, διευρύνοντας τη στέρεη εφαρμογή πολιτικών όπως των επιτελικών στελεχών που προάγουν το δημόσιο συμφέρον.
