Κύριε διευθυντά
Δεν νομίζω να υπάρχει συμπατριώτης μας που μετά τόσα χρόνια να θυμάται τον προπαιδευτή του όταν υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία και να τον έχει εκτιμήσει τόσο όσο ο κ. Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος τον τότε σημαιοφόρο Χρήστο Λυμπέρη. Από τα γραφόμενα στην επιστολή του («Κ», 18/2/2023) ο κ. Τριανταφυλλόπουλος ήταν προπαιδευόμενος στο Κ.Ε. Παλάσκας το 1956 και, 67 χρόνια μετά, διατηρεί άσβεστη την αγάπη του για το Π.Ν. και την εκτίμησή του για άξιους αξιωματικούς. Πιθανώς η αναφορά του στον ναύαρχο Χρήστο Λυμπέρη να είναι το μεγαλύτερο παράσημο και η πιο σημαντική ευαρέσκεια που πήρε ο ναύαρχος στη λαμπρή του σταδιοδρομία. Και αυτή είναι η δικαίωση ενός αξιωματικού.
Να τον θυμούνται οι συνυπηρετήσαντες με αυτόν και κυρίως οι υφιστάμενοί του με εκτίμηση και αγάπη, εφ’ όρου ζωής, και να μην τον κοσμούν, αντιθέτως, με… «γαλλικά».
