Ο Χουσεΐν δεν ξέχασε τον Ελληνα σωτήρα του 

Κύριε διευθυντά
Ανεξίτηλη όντως θα μείνει στα μάτια μας η συγκλονιστική «εμβληματική» εικόνα με τον άνδρα της ΕΜΑΚ που σφίγγει τρυφερά στην αγκαλιά του ένα κοριτσάκι που ανασύρθηκε από τα ερείπια στο Ηatay (Αντιόχεια) της σημερινής Τουρκίας. Παρόμοια εικόνα έχει αποτυπωθεί έντονα στο συλλογικό ασυνείδητο των κατοίκων του Φιλωτίου Νάξου, ιδιαίτερης πατρίδας του συζύγου μου. Συγκεκριμένα, στις 23 Απριλίου 1690, ένα τουρκικό καράβι με πολλούς επιβάτες ταξιδεύοντας από την Κρήτη προς την Κωνσταντινούπολη, έπεσε σε θυελλώδη γαρμπή που το συνέτριψε στα βράχια της νότιας Νάξου, κοντά στον όρμο του Καλαντού. Ελάχιστοι σώθηκαν. Οι κτηνοτρόφοι της περιοχής, με επικεφαλής τον Στέφανο Ψαρρά, πλησίασαν με αυτοθυσία στην αφρισμένη ακτή για να βοηθήσουν τους ναυαγούς. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν και ένα δωδεκάχρονο αγόρι, ο Χουσεΐν, που έφερε βαρύ τραύμα στο κρανίο. Το περιέθαλψε ο πολύτεκνος Ψαρράς στο Φιλώτι για αρκετό διάστημα, μέχρι που το παιδί θεραπεύθηκε, αναζητήθηκε και βρέθηκε από τους πλούσιους γονείς του, έφθασε μάλιστα να γίνει και μεγάλος καδής στην Πόλη (Istanbul). Ενθυμούμενος δε με ευγνωμοσύνη τη διάσωσή του και τη θαλπωρή που βρήκε στο κυκλαδίτικο χωριό, προσέφερε μεγάλο χρηματικό ποσό για την ανέγερση, το 1718, του επιβλητικού ενοριακού ναού της Παναγίας. Στο μαρμαρόκτιστο κωδωνοστάσιο δεσπόζουν μέχρι σήμερα οι ανάγλυφες μορφές του δωροδότη Χουσεΐν και του σωτήρα του, Στέφανου Ψαρρά. Σε μεγάλο πίνακα του Νάξιου ζωγράφου Ηλία Λιαούρη αποδίδεται η σκηνή της διάσωσης του τραυματισμένου τουρκόπουλου. 
Σε πείσμα της επίσημης εχθρικής εικόνας, οι λαοί μας διασώζουν, ευτυχώς, μεγάλη ανθρωπιά και ευαισθησία.