Κύριε διευθυντά
Τις τελευταίες ημέρες διαβάζω συχνές αναφορές για τις ελλείψεις προσωπικού στα ξενοδοχεία και στις επιχειρήσεις εστίασης ενόψει καλοκαιρινής περιόδου, που φθάνουν στις 70.000.
Διαβάζω επίσης για τους λόγους που οι νέοι και οι νέες μας δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για εποχική απασχόληση σε όλη τη χώρα αλλά κυρίως στους τουριστικούς προορισμούς, και αυτοί είναι κυρίως οι κακές συνθήκες διαβίωσης.
Είναι γεγονός ότι οι ξενοδόχοι μας, κυρίως οι εποχικοί, φροντίζουν όσο νιώθουν και μπορούν να προσφέρουν στην πελατεία τους αξιοπρεπείς συνθήκες διαμονής, αλλά σπανίως κάνουν το ίδιο και για τους υπαλλήλους τους που μένουν εκεί.
Εχω διαβάσει και έχω ακούσει για άθλιες συνθήκες που παραπέμπουν σε κάτεργο μάλλον παρά σε χώρο εργασίας και δεν μπορώ να μην τις συγκρίνω με εκείνες των ναυτικών μας στα πλοία-φορτηγά και επιβατικά.
Η ενδιαίτηση του πληρώματος ενός πλοίου διέπεται από νομοθεσία η οποία κατά καιρούς αλλάζει με στόχο την παροχή περισσότερων ανέσεων στα μέλη του πληρώματος. Στα πλοία της εταιρείας μου για τον σχεδιασμό και την κατασκευή των οποίων είμαι συνολικά υπεύθυνος, όλοι οι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί κάθε ειδικότητας διαμένουν σε μονόκλινες εξωτερικές καμπίνες, ενώ σχεδόν όλο το υπόλοιπο πλήρωμα σε δίκλινες καμπίνες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι επίσης εξωτερικές – έχουν δηλαδή παράθυρα. Επειδή πάντα υπάρχουν και εσωτερικές καμπίνες πληρώματος, φροντίζουμε τώρα να σχεδιάζονται με φεγγίτες στην οροφή ώστε να έχουν όλες φυσικό φωτισμό.
Ολες οι καμπίνες ανεξαιρέτως έχουν το δικό τους λουτρό και τουαλέτα, κάτι το οποίο δεν ίσχυε πριν από 40-50 χρόνια.
Αυτό που γίνεται στα πλοία, δεν γίνεται δυστυχώς στα ξενοδοχεία και εδώ είναι που χρειάζεται η παρέμβαση του κράτους, διαφορετικά οι 70.000 φετινές ελλείψεις προσωπικού θα είναι περισσότερες τα επόμενα χρόνια και αυτό δεν είναι καθόλου καλό για τον τουρισμό μας.
