Κύριε διευθυντά
Υπάρχουν απορίες αναπάντητες στην καθημερινότητά μας που στο τέλος ξεχνιούνται και τις ξεπερνάμε όπως περνάει και ο χρόνος που τις ορίζει. Η Αθήνα π.χ. που αλλάζει συχνά γιατί είναι απαραίτητο, δεν πρέπει να χάνεται. Αν χαθούν ορισμένα τοπόσημα χάνει και την ταυτότητά της. Γιατί δεν είναι Αθήνα μόνο το Σύνταγμα ή η παραλιακή. Είναι εκεί που αποπνέει πνευματικότητα κι έχει σχέση με τον πολιτισμό και την Αρχαιότητα.
Ολόκληρος ο χώρος της Ακρόπολης, ο λόφος του Φιλοπάππου, η εμβληματική εκκλησία του Αγίου Δημητρίου και οι δρόμοι του Πικιώνη είναι ταυτότητα, αυτό που θαυμάζουν καθημερινά τόσοι επισκέπτες.
Γιατί όμως δεν έχει αποκατασταθεί –χρόνια τώρα– το αναψυκτήριο, καφέ που λειτουργούσε κοντά στην εκκλησία; Δίνει εικόνα εγκατάλειψης. Κρίμα! Εδινε ζωντάνια και αισιοδοξία με τα τραπεζοκαθίσματα και τα βασιλικά στις γλάστρες.
Νεαροί φοιτητές, τότε που ο Γιάννης Τσαρούχης έκανε την υπαίθρια έκθεσή του στον λόφο, ξεδιψάγαμε εκεί.
