Kύριε διευθυντά
Ο «Φιλίστωρ» της «Κ» της 10.3.2023 αναφέρεται στο κίνημα του Μαρτίου 1933 και στις φήμες που ακολούθησαν ως προς την τύχη του αρχηγού του κινήματος, στρατηγού Ν. Πλαστήρα. Επ’ αυτού προσθέτω τα επόμενα: Ο Ν. Πλαστήρας, καταδιωκόμενος, μετά την αποτυχία του κινήματος εκρύπτετο στην οικία του Αναστασίου ∆ουζίνα επί της οδού Αριστοτέλους αρ. 71, επί μία περίπου εβδομάδα.
Εν συνεχεία, για λόγους ασφαλείας μετακινήθη εις την οικίαν της αδελφής του Πηνελόπης Δουζίνα, επί της οδού Σμύρνης αρ. 4, όπου εκρύπτετο ένα μήνα περίπου. Από την οικίαν αυτήν, συνοδευόμενος από τους αδελφούς Αναστάσιο και Ιωάννη Δουζίνα, με ταξί, μετέβησαν εις όρμον της Βουλιαγμένης, απ’ όπου ανεχώρησε για τα ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα.
Ο Αναστάσιος Δουζίνας, πολ. μηχανικός, υπηρέτησε κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας εις το σύνταγμα του Ν. Πλαστήρα, ο οποίος το 1930 εβάπτισε τον υιόν του Αναστασίου Δουζίνα, τον μετέπειτα στρατηγό Γεώργιο Δουζίνα. Ας σημειωθή ότι ο Αναστάσιος Δουζίνας έλαβε μέρος στον πόλεμο του 1940-41, καταφυγών, μετέπειτα, εις τη Μέση Ανατολή, υπηρέτησε, ως έφεδρος λοχαγός, εις τον Ιερόν Λόχον. Ο υιός του Γεώργιος Δουζίνας, νεαρός αξιωματικός, το 1951 επεσκέφθη τον αείμνηστο πρωθυπουργό Ν. Πλαστήρα εις το διαμέρισμά του επί της οδού Βασ. Σοφίας αρ. 8, το οποίο ουδόλως εφυλάσσετο. Η πρώτη ερώτηση που απηύθυνε ο πρωθυπουργός Ν. Πλαστήρας προς τον νεαρό ανθυπολοχαγό και αναδεκτόν του ήτο διά τη δράση του και τη συμμετοχή του στις μάχες κατά τη διάρκεια της εμφύλιας διαμάχης και αν επαρασημοφορήθη.
Αυτά μου εκμυστηρεύτηκε ο αείμνηστος στρατηγός Γεώργιος Δουζίνας, αποβιώσας προ ετών, με καταγωγή από τον Πόρο.
