Κύριε διευθυντά
Αναφέρομαι στο άρθρο σας της 3/5 για την Παιδεία. Η κατάργηση της βάσης του 10 για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια δεν πρέπει να θεωρείται οπισθοδρόμηση. Οι εισαγωγικές εξετάσεις καθιερώθηκαν το 1922 και εφαρμόστηκαν το 1926. Ολοι οι απόφοιτοι Γυμνασίου είχαν το δικαίωμα να μπουν στο πανεπιστήμιο με το απολυτήριο Γυμνασίου και με μία αίτηση. Φαίνεται ότι το 1926, οι απόφοιτοι Γυμνασίου ήταν περισσότεροι από τις διατιθέμενες θέσεις στα πανεπιστήμια, και έτσι καθιερώθηκαν οι εισαγωγικές εξετάσεις για να μπουν στα πανεπιστήμια οι καλύτεροι από τους ενδιαφερομένους. Το ίδιο πρέπει να ισχύσει και τώρα. Αυτές είναι οι θέσεις στα πανεπιστήμια και αυτοί είναι οι καλύτεροι που έχουμε και πρέπει να πάρουν αυτές τις θέσεις. Τώρα, αν ο κατώτατος βαθμός μπορεί να είναι κάτω του 10, δηλαδή, 9, 8, 7, …, απλά αυτές είναι οι θέσεις και αυτοί είναι οι καλύτεροι που τις διεκδικούν. Τόσο απλά. Είναι γνωστό ότι χωρίς φροντιστήριο δεν είναι εύκολο να ανταποκριθούν οι υποψήφιοι στα θέματα των εισαγωγικών εξετάσεων.
Οσοι μπουν με χαμηλή βαθμολογία, ίσως, ως φοιτητές να αποδώσουν καλύτερα και να πάρουν το πτυχίο τους στα 4 χρόνια. Επίσης, πολλοί φοιτητές ενώ μπαίνουν με υψηλή βαθμολογία, δεν παίρνουν ποτέ πτυχίο. Το γνωρίζω καλά και αυτό από μαθητές μου. Αν τα πανεπιστήμια μας έδιναν στοιχεία, με τι βαθμό μπαίνουν οι φοιτητές και πότε και με τι βαθμό βγαίνουν, θα είχαμε την εικόνα που περιγράφω παραπάνω. Αλίμονο αν υποχωρούμε στις λαϊκίστικες κραυγές.
