Κύριε διευθυντά
Ενδιαφέρουσες οι επισημάνσεις και οι θέσεις της κυρίας Ευγενίας Μανωλίδου στο άρθρο της για τα Αρχαία Ελληνικά («Κυριακάτικη Καθημερινή» 14.5.23). Υπερβολική, όμως, κρίνεται η άποψή της ότι οι μαθητές μας αποστρέφονται το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών –ένθερμοι λάτρεις(!) των άλλων μαθημάτων(!)–, που παραπέμπει στην άκρως επιτιμητική έκφραση του Αλέξανδρου Νεχαμά (Κ της «Κ» 7.5.23) ότι τα Αρχαία Ελληνικά προκαλούν στους Ελληνες μαθητές απέχθεια, που εγγίζει τα όρια του μίσους.
Αντίθετα, άκρως τολμηρή κρίνεται η πρόταση ομάδας εκπαιδευτικών και πανεπιστημιακών να διδάσκεται η αρχαία ελληνική γλώσσα και στο Δημοτικό Σχολείο. Ωστόσο, θα μπορούσε, ενδεχομένως, να διδάσκεται η καθαρεύουσα στην τελευταία τάξη, ώστε να εξοικειώνονται οι μαθητές με τα Αρχαία Ελληνικά που θα διδαχθούν στο Γυμνάσιο, χωρίς αυτό να αποτελεί σύγχυση στην εκμάθηση της Νεοελληνικής. Απεναντίας, η διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας από το Νηπιαγωγείο –παγκόσμια πρωτοτυπία– θα προκαλέσει, ως εικός, μεγάλη σύγχυση στους μικρούς μαθητές, παρακωλύοντας την εκμάθηση της ελληνικής· διαδικασία, η οποία, σύμφωνα με τους παιδαγωγούς, πρέπει να συνεχίζεται απρόσκοπτα ώς τη Δ΄ τάξη του Δημοτικού. Η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών από το πρωτότυπο στο Γυμνάσιο πρέπει να συνεχισθεί ακώλυτα –οδυνηρή ανάμνηση η κατάργησή τους, άκριτα, πριν από μερικά χρόνια–, παράλληλα με τη διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας από μετάφραση – με κατάλληλα, όμως, διδακτικά εγχειρίδια, γιατί τα εν ισχύει είναι απρόσφορα για τη διδακτική πράξη. Γενιές ολόκληρες μαθητών διδάχθηκαν τα Αρχαία Ελληνικά επιτυχώς, αρχίζοντας με το Αναγνωστικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης του Γ. Ν. Ζούκη, συστηματική εκμάθηση της Γραμματικής και του Συντακτικού στις δύο πρώτες τάξεις και σπουδή εκλεκτών αποσπασμάτων στις άλλες τάξεις από ιστορικούς (Ξενοφώντα, Αρριανό, Θουκυδίδη), ρήτορες (Λυσία, Ισοκράτη, Λυκούργο), φιλοσόφους (Πλάτωνα), Ομηρο, λυρικούς και τραγικούς (Ευριπίδη – Σοφοκλή). Χρειάζεται, επομένως, ριζική αναβάθμιση της διδασκαλίας, ως βασικού μαθήματος της παιδείας μας, όπως είχε αποφανθεί η κορυφαία Γαλλίδα ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγί, μια εμβληματική μορφή των κλασικών γραμμάτων.
Ωστόσο, ενδείκνυται και η διδασκαλία των Λατινικών, για όλους τους μαθητές, επί δύο σχολικά έτη, μαθήματος που έχει εξοβελιστεί παντελώς από το πρόγραμμα του Γενικού Λυκείου – εξαίρεση η Θεωρητική Κατεύθυνση· ένα μάθημα κλασικής παιδείας, που αποτελεί κληρονομιά της Ευρώπης, αναγκαία για την υπεράσπιση των κοινών μας αξιών.
