Κύριε διευθυντά
Στην Κυριακάτικη «Καθημερινή» της 28ης Μαΐου έμπειροι και ικανότατοι συντάκτες και σχολιαστές της εφημερίδας, αλλά και άλλοι εξειδικευμένοι επιστήμονες και καθηγητές ανέλυσαν τους λόγους αφενός της σημαντικής εκλογικής νίκης της Ν.∆. και του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη και αφετέρου της οδυνηρής ήττας της αξιωματικής αντιπολίτευσης του προέδρου της κ. Αλέξη Τσίπρα κατά τις εκλογές της 21ης Μαΐου. Οι επισημάνσεις των δημοσιογράφων, επιστημόνων, καθηγητών, σχολιαστών κ.λπ. είναι καίριες, αλλά ως απλός πολίτης, αναγνώστης και ψηφοφόρος έχω τη γνώμη ότι υπάρχουν και οι εξής λόγοι που επηρέασαν το εκλογικό αποτέλεσμα:
1. Η περίπτωση Πολάκη. Εκτιμώ ότι ένα μέρος ψηφοφόρων ή φίλων του ΣΥΡΙΖΑ δυσανασχέτησε ή εξοργίστηκε με την απόπειρα αυτονομίας του κ. Πολάκη, με την απόπειρα διαγραφής του από το κόμμα και την με συνοπτικές διαδικασίες «αποκατάστασή» του.
2. Η περίπτωση των υποκλοπών. Ανεξάρτητα από την τυχόν σοβαρότητά του, το θέμα αναγγέλθηκε εκκωφαντικά, αλλά παρουσιάστηκε σταδιακά και τμηματικά και με κάποιο κακοσχεδιασμένο σενάριο. Ειδικά ένα έντυπο μέσο ενημέρωσης ήταν ολοφάνερο ότι ενεργούσε σε συνεννόηση με τον κ. Τσίπρα με αποκλειστικό στόχο την εκδίωξη του κατ’ αυτούς «επικίνδυνου», «ανίκανου» και «αποκλειστικά και ατομικά υπεύθυνου» πρωθυπουργού. Λαμβανομένου υπόψη ότι δεν αποκαλύφθηκε αν οι όποιες παρακολουθήσεις ήταν πράγματι παράνομες, ποιες γίνονταν από την ΕΥΠ και για ποιο λόγο, ποιες από το περιβόητο παράνομο λογισμικό κ.λπ., οι πολίτες βαρέθηκαν να παρακολουθούν το αργά εξελισσόμενο και χωρίς σασπένς σενάριο, το θεώρησαν αδιάφορο και στημένο και αυτό φάνηκε και στο εκλογικό αποτέλεσμα.
3. Η περίπτωση Αλέξη Τσίπρα. α) Ο κ. Τσίπρας ενώ έχει την εμφάνιση, το παράστημα και το χάρισμα του λόγου, φαίνεται ότι άλλαξε το ύφος και το στυλ του. Χωρίς λόγο, όταν απευθύνεται σε ευρύ κοινό, ομιλεί άλλοτε μιμούμενος τον εαυτό του του 2012-2015 και άλλοτε τον Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ στις συνεντεύξεις του παίρνει το ύφος και τη φωνή ηλικιωμένου γονιού ή δασκάλου που δίνει σοφές συμβουλές. β) ∆εν γνωρίζω αν υπάρχει κανόνας περί «ευπρεπούς ενδυμασίας» των πρωθυπουργών, υπουργών ή βουλευτών. Είναι όμως βέβαιο ότι σε όλα τα κοινοβούλια ισχύει κάποιος εθιμικός κανόνας και όλοι εμφανίζονται με τον, πολλές φορές, ενοχλητικό λαιμοδέτη και σε όλες τις διεθνείς επίσημες συναντήσεις αρχηγών κρατών, πρωθυπουργών εφαρμόζεται ο ίδιος κανόνας. Ο κ. Τσίπρας τι παριστάνει και έχει εμμονή να επιβάλλει και να εφαρμόζει απαρέγκλιτα την προσωπική του επιλογή;
