Κύριε διευθυντά
Είμαι Αθηναίος και καθημερινός αναγνώστης της «Καθημερινής». Στο φύλλο της Τετάρτης, 31ης Μαΐου, διαβάζω στο σχόλιό σας στην 1η σελίδα: «Η Αθήνα αποτελεί την έμπρακτη απόδειξη του τι μπορεί να καταφέρει ο Ελληνας με το επιχειρηματικό του δαιμόνιο, χωρίς το κράτος να παίζει κάποιο ρόλο. Θυμηθείτε πώς έμοιαζε το κέντρο της Αθήνας, ακόμη και το Κολωνάκι και η περιοχή κάτω από το Σύνταγμα, πριν από 15 χρόνια. Τα μαγαζιά έκλειναν και ολόκληρες γειτονιές έμοιαζαν με ερήμους μέσα στον αστικό ιστό. Σήμερα σφύζουν από ζωή».
Μου γεννάται μια απορία: η οδός Σταδίου, στην οποία το 60% περίπου των καταστημάτων έχει κλείσει, δεν περιλαμβάνεται στο κέντρο της Αθήνας και κάτω από το Σύνταγμα;
Και συνεχίζετε στο ίδιο σχόλιο: «Περπατάς σε κάποιους δρόμους στο Παγκράτι, στο Κουκάκι, στον Νέο Κόσμο, στην πλατεία της Αγίας Ειρήνης, στα Πετράλωνα, και νιώθεις ότι έχουν αλλάξει απίστευτα. Νιώθεις ένα δυναμισμό, μια ζωντάνια, βλέπεις μαγαζιά με άποψη και αισθητική».
Στη σελίδα 13, στο ίδιο φύλλο, υπάρχει άρθρο του Νίκου Βατόπουλου, με τίτλο «Ξενοδοχεία και ναρκωτικά», όπου γράφει: «Μπορεί να αλλάξει και, αν ναι, πότε; Η καθημερινή εμπειρία με τους χρήστες και τους εμπόρους ναρκωτικών, την ανεξέλεγκτη πορνεία και τις πάσης φύσεως συμμορίες σε ένα τεράστιο κομμάτι του αστικού ιστού στην Αθήνα θέτει επίμονα το ερώτημα:
Πότε θα ανασάνει η Αθήνα και πότε όσες επενδύσεις γίνονται κοντά στην πλατεία Λαυρίου ή στην πλατεία Βάθης θα μπορέσουν να επιτελέσουν επί της ουσίας τον σκοπό τους; Αλλοδαπή δημοσιογράφος ήλθε στην Αθήνα για να καλύψει τις εκλογές της 21ης Μαΐου και κατέλυσε σε ξενοδοχείο της περιοχής. Οι ευγενικοί υπάλληλοι της ρεσεψιόν του ξενοδοχείου τη συμβούλεψαν, όταν βγει από το ξενοδοχείο, να μη φοράει σκουλαρίκια και κολιέ».
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα: Η Αθήνα σαν πόλη είναι σήμερα καλύτερη ή χειρότερη από την πόλη της αρχής της νέας χιλιετίας;
