Κύριε διευθυντά
Με αφορμή τα όσα αναφέρουν οι δημοσιογράφοι της «Καθημερινής» Πάσχος Μανδραβέλης στις 10.06.23 στο άρθρο του με τίτλο «Οι κραυγές για τη Θράκη» και στις 13.06.23 στο άρθρο του με τίτλο «Ενας ροζ λεκές στον χάρτη» και ο Βασίλης Νέδος στις 13.06.23 στο άρθρο του Η «Λωζάννη δεν είναι γραμμένη σε πέτρα», επισημαίνω ότι κατά το ∆ιεθνές ∆ίκαιο, στις διεθνείς συνθήκες, όπως αυτή της Λωζάννης της 24ης Ιουλίου 1923, ισχύει και τηρείται απαρεγκλίτως στο διηνεκές από τα συμβαλλόμενα μέρη η αρχή του «pacta sunt servanda», δηλαδή τα σύμφωνα είναι τηρητέα και δεν αναθεωρούνται ούτε αναιρούνται μονομερώς, πολλώ δε μάλλον δεν τροποποιούνται με συζητήσεις μεταξύ των ηγετών των συμβαλλομένων μερών, αλλά μόνο αν γίνει και υπογραφεί νέα διεθνής συνθήκη.
Κατ’ ακολουθία, η μειονότητα στη Θράκη και τη Ροδόπη αναφέρεται στη Συνθήκη της Λωζάννης ως μουσουλμανική, και όσο ισχύει η υπόψη διεθνής συνθήκη, έτσι, κατά το Διεθνές Δίκαιο, αντιμετωπίζεται είτε από το ελληνικό κράτος είτε από τρίτα κράτη.
