Κύριε διευθυντά
Η σύνθεση του νέου υπουργικού συμβουλίου εκφράζει τις γενναίες προσδοκίες του πρωθυπουργού για μεταρρυθμίσεις και αναγκαίο κοινωνικό έργο. ∆εν υπάρχει αμφιβολία ότι οι τομείς της δικαιοσύνης, της υγείας, της παιδείας, της εθνικής ανάπτυξης (οικονομικής αλλά και δημογραφικής), της μεταναστευτικής πολιτικής είναι απαραίτητο να αναθεωρηθούν εκ βάθρων. Καμία ιδιαίτερη σημασία πάντως δεν φαίνεται να αποδίδεται στον γενικά υποτιμημένο τομέα της ωκεανοπόρου ναυτιλίας, μιας από τις αποτελεσματικότερες αιχμές δόρατος που κραδαίνει η χώρα μας στους στίβους των διεθνών ανταγωνισμών.
Παραθέτω τους βασικούς τομείς όπου αναβαθμισμένες σχέσεις κράτους-ναυτιλίας-κοινωνίας θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τη νέα πραγματικότητα της διεθνοποιημένης οικονομίας που θα στηρίξει τη Νέα Ελλάδα:
Ανάπτυξη – Εργασία. Η ναυτιλία αποτελεί ίσως τον μεγαλύτερο και σημαντικότερο εργοδότη της χώρας – ένας στους 9 Ελληνες εργάζεται ήδη σε ναυτιλιακά επαγγέλματα, στη θάλασσα, στη στεριά, στο εξωτερικό. Ο αριθμός τους θα μπορούσε να διπλασιαστεί εντός ολίγων ετών, με ιδιαίτερη έμφαση στα απομακρυσμένα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και περιοχές με υψηλή ανεργία (π.χ. Βόρεια Εύβοια, Θράκη).
Ανάπτυξη – Παιδεία. Η ναυτιλία συμμετέχει ελάχιστα και μόνο περιφερειακά στα εθνικά εκπαιδευτικά μας συστήματα. Πρότυπο παράδειγμα προσφέρει το ιδιαίτερα επιτυχημένο Ναυτικό Λύκειο Ιδρύματος Μ. Τσάκου στη Χίο. Η επέκταση ναυτικών σπουδών στη χώρα (ναυσιπλοΐας/ναυπηγικής/τεχνικών-μηχανικών/ οικονομολόγων/ διοικητικών/νομικών κ.ά.) σε επίπεδο δευτεροβάθμιο, τεχνικό/επαγγελματικό αλλά και πανεπιστημιακό θα αναβαθμίσει γενικά την οικονομία και το εργατικό μας δυναμικό (με στόχευση τα ναυπηγεία του Περάματος και της Σύρου), θα θεσπίσει διεθνή αξιολογικά κριτήρια, θα ενσωματώσει και θα επεκτείνει τη ναυτική ελληνική παιδεία στην Ε.Ε., στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία, στην Κίνα, στην Αυστραλία, στις Φιλιππίνες, κ.α.
Εθνική Οικονομία. Παρόλο που το 2022 προσέφερε τουλάχιστον 20 δισ. συναλλαγματικών εισοδημάτων στο ετήσιο εθνικό ακαθάριστο προϊόν, η παραγωγική προσφορά της ναυτιλίας ούτε ενισχύεται από τον κρατικό προϋπολογισμό ούτε επιχορηγείται. Η συνεισφορά αυτή μπορεί να αυξηθεί 50% σε 2-3 χρόνια με την καθοδήγηση ενός φωτισμένου ΥΕΝ και τη δημιουργία ενός νέου, διεθνούς ελληνικού νηολογίου (Hellenic Registry) που θα ανταποκρίνεται (επιτέλους!) στις νομοθετικές και φορολογικές απαιτήσεις των Βρυξελλών.
Ανοιχτή Διεθνής Επιχειρηματικότητα. Ο αναγνωρισμένος πρωταρχικός ρόλος της ελληνικής ναυτιλίας διεθνώς, ο επιτυχής συναγωνισμός που έχει επιτύχει σε διεθνές επίπεδο, η επάξια συμμετοχή της σε όλα τα διεθνή fora, η ύπαρξη εξαιρετικά έμπειρων στελεχών προσφέρουν στο ΥΕΝ πολλαπλά εφαλτήρια δραστηριοτήτων, οικονομικής ανάπτυξης, παγκόσμιας προβολής και αναγνώρισης.
Ανάπτυξη και Συνεργασία. Η ωκεανοπόρος ναυτιλία προσφέρεται για δημιουργικές, παραγωγικές συνεργασίες με πολλούς χώρους που αντιπροσωπεύονται/διοικούνται από τα υπουργεία Οικονομικής Ανάπτυξης, Δημοσίων Εργων, Συγκοινωνιών, Βιομηχανίας, Τουρισμού, Παιδείας. Εδώ υπάρχει μέγιστος χώρος ανάπτυξης.
Διεθνής Εξωτερική Πολιτική. Η ελληνική ναυτιλία προσφέρει εθνική ισχύ με ήπιο και αποτελεσματικό τρόπο σε μια εποχή που οι διεθνείς αντεγκλήσεις εντείνονται. Προσφέρει μεγάλες και αποτελεσματικές δυνατότητες διαλόγου και επιρροής με Ε.Ε., ΗΠΑ, Κίνα, πετρελαιοπαραγωγικές χώρες, κ.λπ. Ιδιαίτερα όσον αφορά τις σχέσεις μας με την Τουρκία, προσφέρει ανεκμετάλλευτες δυνατότητες για τη συνύπαρξή μας σε ένα ειρηνικό Αιγαίο!
* Green Energy/ international environment-friendly ships to perform ocean trades. Η ωκεανοπόρος ναυτιλία θα ωθηθεί να πρωτοστατήσει μέσω του ΙΜΟ, του ΟΗΕ, αλλά και μεγάλων οργανισμών της Ε.Ε. στην «πράσινη ενέργεια» και την περιβαλλοντολογική ανάπτυξη όχι μόνο της Μεσογείου και της Ευρώπης αλλά παγκοσμίως. Η χώρα μας ήδη καλείται να πρωτοστατήσει στη δημιουργία μιας εμπεριστατωμένης ευρωπαϊκής/ελληνικής πολιτικής η οποία να ανταποκρίνεται και να αντιμετωπίζει σταδιακά τις ανάγκες της παγκόσμιας ναυτιλίας όχι μόνον από πλευράς καυσίμων ναυσιπλοΐας αλλά και ναυπηγήσεων/τεχνικών προδιαγραφών.
Στην κατακλείδα της περιληπτικής αυτής ενατένισης του άμεσου μέλλοντος της ελληνικής ναυτιλίας, επισημαίνω ορισμένες διεθνείς στατιστικές που προκαλούν θαυμασμό: η ελληνόκτητη ναυτιλία αριθμεί 5.500 πλοία (το 60% της χωρητικότητας χωρών της Ε.Ε. και το 21% της παγκόσμιας). Εξ αυτών το 23% είναι πλοία ξηρού φορτίου, το 31% πετρελαιοφόρα διαφόρων τύπων, το 23% πλοία υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και το 16% πλοία υγροποιημένου πετρο-αερίου και χημικών (LPG & CHEM). Τουλάχιστον έξι από τις μεγαλύτερες εισηγμένες στο Nasdaq ναυτιλιακές εταιρείες διοικούνται από ελληνικά συμφέροντα.
Με βάση όλα τα ανωτέρω υποθέτω ότι ο νέος υπουργός Ναυτιλίας θα έχει ήδη συντάξει το τριετές σχέδιο ανάπτυξης του χρυσοφόρου αυτού κοιτάσματος της ελληνικής οικονομίας, εφόσον μάλιστα σύντομα θα διαπιστώσει ότι οι ενδεδειγμένες πρωτοβουλίες του δεν αφορούν μόνο την ελληνική πραγματικότητα, αλλά θα εκτιμηθούν δεόντως από τις διεθνείς ναυτιλιακές αγορές. Στον εκάστοτε υπουργό Ναυτιλίας της χώρας μας παρέχεται άλλωστε το εξαιρετικό πλεονέκτημα να απευθύνεται ab initio σε παγκόσμιο κοινό.
