Κύριε διευθυντά
Μετά την ευνοϊκή έκβαση των εκλογών και τον διορισμό του κ. Κυρ. Πιερρακάκη ως υπουργού Παιδείας, υποβάλλω μία σειρά προτάσεων, με στόχο τη μεταρρύθμιση στρατηγικών ζητημάτων του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Ελπίζω να αποφύγει να εφαρμόσει και αυτός πελατειακή εκπαιδευτική πολιτική, αλλά πολιτειακή.
1. Θεωρούμε ότι μία στρατηγική πρόταση περί παιδείας πρέπει να θέσει τέλος στον μονοδιάστατο προσανατολισμό των σχολείων μας προς τα θεωρητικά-ακαδημαϊκά αντικείμενα και την παραμέληση των πρακτικών αντικειμένων, των εργαστηριακών εφαρμογών και την αυτόβουλο δράση των μαθητών.
Πρέπει να θεραπεύσει τη λογοκοπία και τη θεωρητικολογία, τον λειτουργικό αναλφαβητισμό, την πραξιακή υποτίμηση και την τεχνολογική υστέρηση. Οφείλει να συνδέσει τη θεωρία με την πράξη, να εξισορροπήσει τη σχέση του αφηρημένου λόγου προς τον συγκεκριμένο, να συνδυάσει τη βελτίωση της μαθήσεως με την ανάπτυξη της βουλήσεως, και επίσης να ενισχύσει την εμπιστοσύνη του κάθε μαθητού στον εαυτόν του. Ο στρατηγικός παιδαγωγικός σκοπός και η κατευθύνουσα αρχή πρέπει να είναι η μόρφωση του αυτοδύναμου και του πολυδύναμου ανθρώπου· αυτού που θα μπορεί να δρα αυτοβούλως και θα είναι ικανός να προβαίνει σε έλλογα νοητικά διαβήματα και εφικτά πρακτικά ενεργήματα, και που θα συνεργάζεται αρμονικώς με άλλους για την επίτευξη παραγωγικού έργου. Ητοι του φιλομαθούς, φίλεργου, φιλάνθρωπου και φιλοπρόοδου μαθητού. Δεν θέλουμε πια «παπαγαλάκια» και «κουλοχέρηδες» μαθητές!
2. Ο σκοπός της λειτουργίας των σχολείων στη νέα εποχή οφείλει να είναι πιο σύνθετος.
Πρέπει: α. να καλλιεργεί την ερευνητική διάθεση και την εξερευνητική περιέργεια των μαθητών· β. να καλλιεργεί τη δημιουργική τάση και την έφεση για πρωτοβουλία· γ. να παρέχει ευκαιρίες αναπτύξεως της κριτικής σκέψεως και εξασκήσεως της παραγωγικής δράσεως· δ. να προσφέρει και να απαιτεί συλλογική δράση και κοινωνική υπευθυνότητα· ε. να εξισορροπεί τη σχέση σκέψεως-πράξεως, γνώσεως-δράσεως στην αγωγή των μαθητών· στ. να αλλάξει το αρνητικό κλίμα εργασίας και να ανυψωθεί η χαμηλή ποιότητα των παιδαγωγικών σχέσεων, ώστε να επικρατεί συμπάθεια, συνέργεια και συγκατάθεση στις σχέσεις, και επίσης αμοιβαιότητα στις συναλλαγές των εκπαιδευτικών και των μαθητών στα σχολεία. Η αξιοκρατία, η πρωτοβουλία, η υπευθυνότητα και η λογοδοσία να είναι οι κυρίαρχες αξίες.
3. Να ανακληθεί η άφρων απόφαση που αλλοιώνει τη φυσιογνωμία του υφισταμένου μαθήματος της Τεχνολογίας στο Γυμνάσιο και ακυρώνει τον μορφωτικό εγκυκλοπαιδικό σκοπόν του, αφού εξισώνει την Τεχνολογία με την Πληροφορική (Υ.Α. αρ. 8769/∆ 2, ΦΕΚ 417/30-1-2023), και να επανέλθει αναβαθμισμένο δίωρο ή τρίωρο με έμφαση στην κατασκευή έργων. Η μύηση των μαθητών στον τεχνολογικό λόγο και στην κατασκευαστική πράξη έχει πολύ πιο σπουδαίο παιδαγωγικό σκοπό σε αυτήν την εκπαιδευτική βαθμίδα, από τη μάθηση περί ψηφιακών συστημάτων, τον σχεδιασμό παραγωγικών μηχανισμών και τον πληροφορικό προγραμματισμό – αντικείμενα λίαν εξειδικευμένα, κατάλληλα για επαγγελματικά σχολεία. Οι μαθητές χρειάζονται να μάθουν να σκέπτονται και να κατασκευάζουν αντικείμενα απτά, να αποκτούν απλές δεξιότητες, να δοκιμάζονται εν έργω, και να αυξάνουν την αυτοπεποίθησή των, ενώ τώρα δεν θα μάθουν σχεδόν τίποτα ουσιαστικό περί της εμπράγματης Τεχνολογίας, του κατασκευάζειν εύλογα, έντεχνα, και λειτουργικά αντικείμενα· όποιες γνώσεις της ψηφιακής τεχνολογίας επιθυμούν, μπορούν να τις μάθουν στο Λύκειο ή σε τεχνολογική σχολή.
