Κύριε διευθυντά
Πριν από 82 χρόνια ανήμερα το Πάσχα του 1941 βρήκε τραγικό θάνατο την ώρα που χειρουργούσε τραυματία στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων ο αείμνηστος καθηγητής Χειρουργικής Ξενοφών Κ. Κοντιάδης.
Πρόκειται για μια συγκινητική ιστορία που αξίζει να ενθυμούνται οι πιο παλιοί και να διδάσκονται οι νεότεροι.
Ο Ξενοφών Κοντιάδης γεννήθηκε το έτος 1903 στη Μασσαλία, απόγονος της οικογενείας του εθνεγέρτη Μητροπολίτου Παλαιών Πατρών Γερμανού.
Σπούδασε και εργάσθηκε στη Γαλλία όπου, παρότι πολύ νέος, του απενεμήθησαν έξι από τα σπουδαιότερα επιστημονικά βραβεία.
Τον Δεκέμβριο του 1935 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και τον Μάιο του 1940 εξελέγη παμψηφεί τακτικός καθηγητής της έδρας της Χειρουργικής Παθολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και συγχρόνως ανέλαβε τη διεύθυνση της Πανεπιστημιακής Χειρουργικής Κλινικής του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Αθηνών.
Με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου κατετάγη εις το Ναυτικό ως έφεδρος πλωτάρχης-ιατρός.
Και ενώ υπηρετούσε ως διευθυντής εις το Ναυτικό Νοσοκομείο Πειραιώς, και ενώ ήταν πατέρας ενός δίχρονου αγοριού και η σύζυγός του έγκυος εις το δεύτερο τέκνο τους, με δική του αίτηση και επίμονες πιέσεις(!), τοποθετήθηκε στο Μέτωπο ως διευθυντής με τον βαθμό του Αντιπλοιάρχου εις το Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, όπου ίδρυσε χειρουργικό κέντρο διά τους παγοπλήκτους και τους σοβαρώς τραυματισμένους πολεμιστάς. Εκεί εφονεύθη από βόμβα αεροπλάνου τη στιγμή που χειρουργούσε τραυματία ανήμερα το Πάσχα!
Ο Ξενοφών Κοντιάδης ετιμήθη μετά θάνατον με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος μετά ξιφών, και τον Ταξιάρχη του Τάγματος Γεωργίου Α΄ μετά ξιφών.
Το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο τιμώντας τον ήρωά του τοποθέτησε την προτομή του, φιλοτεχνημένη από τον γλύπτη Αθανάσιο Απάρτη, εις την είσοδο του νοσοκομείου.
Οπως γράφει σε κείμενό του ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων, Ελευθέριος Σκιαδάς, «ο Ξ. Κοντιάδης είναι εξ εκείνων που θεωρούνται εθνικά σύμβολα. Η προσφορά της ζωής του στην πατρίδα ξεπερνά τα συνήθη και ανθρώπινα γι’ αυτό κατέλαβε εξέχουσα θέση στο Πάνθεον των Ηρώων, θεωρήθηκε δε η σημαντικότερη επιστημονική απώλεια του πολέμου»!
Αιωνία η μνήμη του!
