Η καθημερινότητα και τα (μη) αυτονόητα

Η καθημερινότητα και τα (μη) αυτονόητα

Κύριε διευθυντά

Να πρέπει κανείς να αρχίσει να απογοητεύεται ή και να ανησυχεί; Πολλά μεγάλα λόγια, υποσχέσεις, κτλ. για τις μεταρρυθμίσεις που «θα» γίνουν ή και αυτές που ήδη έγιναν! Ομως συνειδητοποιείς πως τις περισσότερες φορές τα χρήματα που λαμβάνουν οι δήμοι και άλλες υπηρεσίες για καθαρισμό των ξερών χόρτων, για κλάδεμα δέντρων, για συντήρηση δρόμων –λακκούβες, λακκούβες και λακκούβες…– και καλωδίων, πηγαίνουν μάλλον αλλού, πως οι συγκοινωνίες –λεωφορεία, τραμ, προαστιακός– είναι ως επί το πλείστον απαράδεκτες από απόψεως καθαριότητας, παλαιότητας, ακρίβειας ωραρίου, έλλειψης κλιματισμού (βλέπε το άρθρο-κόλαφο του ∆ημ. Ρηγόπουλου στην «Κ» της 13ης Ιουλίου). Ο «Μεγάλος Περίπατος» του δημάρχου μας μάς έχει ήδη κοστίσει πολύ σε χρόνο, χρήμα και… ασχήμια. Γιατί δεν μπορούμε να συντηρούμε τα υπάρχοντα προτού να φτιάξουμε καινούργια, δαπανηρά και χωρίς νόημα; Γιατί; Τουλάχιστον εκεί που ο χώρος και οι συνθήκες το επιτρέπουν…

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT