Κύριε διευθυντά
Είμαι ένας τυπικός συνταξιούχος, κάπως μεγαλύτερης ηλικίας από τους άλλους συναδέλφους και με, προς το παρόν, καλή σωματική και διανοητική κατάσταση. Με αυτά που συμβαίνουν γύρω μου αμφιβάλλω αν δεν θα τα χάσω σύντομα! Και εξηγούμαι:
Πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ κάθε 12-15 ημέρες και κάθε φορά πληρώνω όλο και κάτι παραπάνω για τα ίδια πράγματα που αγοράζω. Γυρίζω στο σπίτι, βάζω τις ειδήσεις και επιβεβαιώνω αυτό το «κάτι παραπάνω» και επισήμως, γύρω στο 12%. Το κανάλι κάνει ένα «Break», όχι διάλειμμα –το Break είναι πιο δυνατό– και αρχίζουν οι διαφημίσεις και μαζί τους ο βομβαρδισμός από ένα σωρό αλυσίδες σούπερ μάρκετ, που διαγωνίζονται με το ύψος των εκπτώσεων, 20%, άλλος 30%, ο παράλλος 35%, ο δείνα 40% κ.ο.κ. Κι αναρωτιέμαι: Επίσημη αύξηση 12% των ειδών διατροφής εν μέσω μειώσεων 20%-40% των σούπερ μάρκετ; Ποιος δουλεύει ποιον, ή μήπως ισχύει άλλη, πιο σύγχρονη αριθμητική; Και μετά έρχεται εκείνος ο καλοντυμένος κύριος, που μας λέει ότι το νερό που πίνουμε χρειάζεται καλό φιλτράρισμα και προσφέρει φίλτρα με «μηδέν κόμαν ένα micron, μηδέν κόμαν δύο micron, μηδέν κόμαν τρία micron και μηδέν κόμαν τέσσερα micron»! Προσέξτε: Οχι «μικρά» (*), αλλά micron! Το αγγλικό micron είναι πιο μικρό από το ελληνικό «μικρό» κι ας το πήραν οι Εγγλέζοι από τα ελληνικά! Κι αναρωτιέμαι: Αν το νερό της βρύσης που πίνουμε είναι καθαρό, γιατί αφήνουν αυτόν τον κύριο να επιμένει ότι χρειαζόμαστε σώνει και καλά φίλτρο;
Συμβαίνει κάτι παράξενο γύρω μας ή μήπως πράγματι άρχισα να τα χάνω;
(*) Μικρόν «μ» = Ενα εκατομμυριοστό του μέτρου.
