Κύριε διευθυντά
Στο ρεπορτάζ τής 30/7 η κ. Πέννυ Μπουλούτζα παραθέτοντας τις απόψεις τού υπουργού Υγείας και της Ελληνικής Εταιρείας Management Υπηρεσιών Υγείας αναφέρει: Σχεδιάζεται «αλλαγή των κριτηρίων επιλογής των διοικητών νοσοκομείων», πρέπει «να περιοριστούν τα γνωστικά αντικείμενα των νέων διοικητών», αυτοί πρέπει να διαθέτουν «μεταπτυχιακό τίτλο συναφή με το αντικείμενο της διοίκησης» και πρέπει «να δημιουργηθεί ένας κλάδος στελεχών …, από τον οποίο θα επιλέγονται … οι διοικητές». Ωστόσο, γνωρίζω ότι στο υπουργείο έχει υποβληθεί σχετική εμπεριστατωμένη εισήγηση, που παραμένει ανεκτέλεστη επί μισόν και πλέον αιώνα. Την υπέβαλε το 1972 ο Ελληνοαμερικανός Πλάτων Μαρινάκος, καθηγητής στο Τμήμα ∆ιεύθυνσης Νοσοκομείων (Hospital Administration) της Σχολής ∆ημόσιας Υγείας (Public Health) του Pittsburgh και διοικητικός διευθυντής (executive director) ενός νοσοκομείου των ΗΠΑ, αφού ενημερώθηκε από Ελληνα γιατρό, που εκπαιδευόταν στο ίδιο νοσοκομείο.
Στην εισήγηση στοιχειοθετείται η ανάγκη να διαθέτουμε στελέχη ικανά να διευθύνουν ένα σύγχρονο νοσοκομείο, ώστε να παρέχουν υπηρεσίες υψηλής ποιότητας με το μικρότερο δυνατό κόστος. Γι’ αυτόν τον σκοπό πρέπει να ιδρύσουμε και στη χώρα μας πανεπιστημιακή σχολή Διεύθυνσης Νοσοκομείων. Προς τούτο προτείνεται να εκπαιδευτούν στις ΗΠΑ 20-30 Ελληνες, που θα αποκτήσουν τον τίτλο PhD ή τουλάχιστον master και θα επιστρέψουν στον τόπο τους ως καθηγητές και εκπαιδευτές της σχολής επικουρούμενοι κατά τα πρώτα χρόνια από καθηγητές των ΗΠΑ. Ομως αυτή η διαδικασία απαιτεί αρκετά χρόνια για να αποδώσει στελέχη ικανά για τέτοια αποστολή. Και εμείς επειγόμεθα (υπενθυμίζω ότι βρισκόμαστε στο 1972…) να αποκτήσουμε τέτοια στελέχη. Γι’ αυτό προτείνεται να υποβληθούν σε ταχύρρυθμη εκπαίδευση στις ΗΠΑ 30-50 στελέχη, που υπηρετούν σήμερα σε διοικητικές θέσεις των νοσοκομείων μας. Και επειδή η χώρα μας (τα μας είναι του Μαρινάκου) είναι φτωχή, η Westinhouse, μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες του Pittsburgh, προτίθεται να καλύψει τις δαπάνες εκπαίδευσης των νέων Ελλήνων στις ΗΠΑ.
Τέλος, προτείνεται να λάβουν τέτοια εκπαίδευση και στις σκανδιναβικές χώρες νέοι της χώρας μας, ώστε τα διευθυντικά στελέχη των νοσοκομείων μας να μην έχουν ως πρότυπο μόνον τον αμερικανικό τρόπο διεύθυνσης.
Το υπουργείο απάντησε περίπου ως εξής: Και εμείς διαθέτουμε Σχολή Διευθυντών Νοσοκομείων.
Μπορεί ο καθηγητής να μας στείλει τα μαθήματα που διδάσκονται στο πανεπιστήμιό του, για να τα διδάξουμε και στη δική μας Σχολή; Οταν ο Μαρινάκος διάβασε την απάντηση, χαμογέλασε και δεν συνέχισε την αλληλογραφία με το υπουργείο. Ετσι εξακολουθήσαμε μέχρι πρόσφατα να διορίζουμε διοικητές νοσοκομείων ακόμη και κομμωτές, ιδιοκτήτες βουλκανιζατέρ ή ζαχαροπλάστες. Και σκοπεύουμε στο μέλλον να απαιτούμε αυτοί οι διευθυντές να διαθέτουν «μεταπτυχιακό τίτλο συναφή με το αντικείμενο της διοίκησης». Ομως γιατί αποφεύγουμε τον κύριο στόχο; Στελέχη με πανεπιστημιακή εκπαίδευση στη διεύθυνση νοσοκομείων.
Πρόταση: Το ταχύτερο δυνατόν να ιδρυθεί και στη χώρα μας πανεπιστημιακό Τμήμα Διεύθυνσης Νοσοκομείων, με στόχο κατά το 2040 όλες οι υψηλόβαθμες διοικητικές θέσεις των νοσοκομείων μας να καταλαμβάνονται από αποφοίτους αυτού του τμήματος.
