Κύριε διευθυντά
Διάβασα το ενδιαφέρον άρθρο του κ. Κώστα Λεονταρίδη (2/8/2023) για τον Θεόφιλο Καΐρη και την αδερφή του Ευανθία. Οι δράσεις Ελληνίδων στον αγώνα του 1821 παραμένουν –σε μεγάλο βαθμό– άγνωστες στο ευρύ κοινό. Οποιαδήποτε αναφορά λοιπόν, όπως αυτή του συνεργάτη σας, είναι αξιοσημείωτη.
Από τη δεκαετία του 1950, η συγγραφέας Κούλα Ξηραδάκη (1919-2005) ήταν εκείνη που ασχολήθηκε εκτενώς με το έργο τους. Η ζωή της Ευανθίας Καΐρη (1799-1866) «Η πρώτη Ελληνίδα της νεότερης Ελλάδας που διέδωσε τη μόρφωση», της κίνησε το ενδιαφέρον (αυτοέκδοση 1956, 2η έκδοση, Κέδρος 1984). Ακολούθησαν: Οι λησμονημένες «Μαριγώ Ζαραφοπούλα» (1962) και «Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου» (1959, 1978, 1998), «Φιλελληνίδες» (1964,1976), «Γυναίκες στη Φιλική Εταιρία – Φαναριώτισσες» (1971,1999), «Γυναίκες του ’21» (1995, 2021), κ.ά.
Η αυτοδίδακτη ιστορικός – μητέρα μου Κούλα Ξηραδάκη άνοιξε δρόμους. Οι σύγχρονες/οι ιστορικοί αξίζει να διαδώσουν τις σημαντικές πρωτοβουλίες γυναικών του 1821 στις νεότερες γενιές.
