Κύριε διευθυντά
Παρακολουθώ με ανησυχία τα πολιτιστικά δρώμενα (δεν εννοώ τα φεστιβάλ) και θλίβομαι βαθύτατα. Μπορεί να μην έχω πλέον θεσμικό δικαίωμα σε αυτή τη θλίψη, ωστόσο έχω χρέος ηθικό και θεωρώ ανέντιμο να το παραμελήσω.
Οι απόψεις της έγκριτης εφημερίδας σας δεν είναι αχαρτογράφητες και είμαστε συμμέτοχοι, ωστόσο μερικές φορές υπάρχουν διάφορες αποχρώσεις πριν γίνει κανείς αλληλέγγυος σε οτιδήποτε. Το θέμα έγινε γνωστό και αναλυτικά («Καθημερινή» 16/8/2023) αλλά φοβάμαι ότι η εξέλιξη αυτή ήταν προδιεγεγραμμένη από καιρό. Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, των υπαλλήλων, εναντίον του υπουργείου και αντιστρόφως. Πολύ φυσικό (λέμε τώρα). Εξουσία και συνδικαλισμός ως φυσικοί αντίπαλοι, όχι όμως εχθροί. Κράμερ εναντίον Κράμερ, στη μέση οι δικηγόροι. Και το παιδί; Αυτό έχει γεράσει πια χωρίς να ενηλικιωθεί ποτέ.
Κάθε μέρα δικαιώνει και πιο πολύ τον εσαεί παρόντα, Μάνο Χατζιδάκι. Και τον Καβάφη επίσης: Σε χρόνο ενεστώτα και στα καθ’ ημάς… βλάπτουμε όλοι τη Συρία το ίδιο. Αλλωστε ο πολιτισμός δεν έχει ιδιοκτήτες. Το είπε ο Τζακ Λανγκ και έγινε αναμετάδοση. Ούτε ο Σύλλογος έχει ιδιοκτήτες. Εκλεγμένοι είναι. Βέβαια υπάρχει και η αμείλικτη νομική πλευρά αλλά δεν είναι εδώ το θέμα. Εκτός από το γράμμα υπάρχει και το πνεύμα του νόμου, ιδίως για ένα πνευματικό κατάστημα που συμπεριλαμβάνει και τους δύο εμπολέμους.
Ας διαλέξουμε: Μόνον το μέσον, πόλεμον ου ποιεί. Η μεσότητα των αρχαίων, όχι εκείνο που γνωρίζουμε και κορεσμό δεν έχει. Το μέσον και το μέτρον (χωρίς το παν) είναι πανάκεια για πολλά. Η κατεξοχήν άυλη πολιτιστική μας κληρονομιά, που αγνοούμε διαρκώς. Τότε τι τα μαθαίναμε τα ρημαδοαρχαία; Μόνο για απαγγελία; Αλληλεγγύη στους αρχαίους λοιπόν και στον πολιτισμό. Πάντα υπάρχει λύση πριν από την απόλυση. Το μεγαλείο του πολιτισμένου ανθρώπου, λένε, είναι να ξεπερνάει το Εγώ του. Εγινε στερεότυπο χωρίς καν να στεριώσει.
ΥΓ.: 1. Εννοείται ότι αριστοφανικές εκφράσεις και εικόνες οστρακισμού είναι αδιαπραγμάτευτα όχι μόνο καταδικαστέες, αλλά και καταδικασμένες ήδη. Δεν χρειάζεται επαναφορά για να πυροδοτεί καινούργιες αναφλέξεις.
2. Και μία άχρηστη πληροφορία: Πριν από κάποια χρόνια, εν ενεργεία στο ΥΠΠΟ, ζήτησα εγγράφως να διαγραφώ από τον ΣΕΑ. Δεν μπορώ όμως να διαγράψω και τον Σύλλογο. Θα ήταν άδικο. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι δημόσιοι υπάλληλοι εκεί.
