Κύριε διευθυντά
Ο κ. Παναγής Βουρλούμης έγραψε στο άρθρο του «Επιτελικό κράτος» («Καθημερινή» 13.8.2023) ότι «παλαιότερα τους πιστούς στο Μεγάλο Μετέωρο τους ανέβαζαν με μαγγάνι. Οταν ρωτούσαν τον καλόγερο που το δούλευε κάθε πότε αλλάζει το σκοινί, απαντούσε «όταν σπάει»!
Η πληροφορία αυτή αντλείται, νομίζω, από το διήγημα του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη, εξαδέλφου του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Ο συγγραφέας διηγείται ότι γίνεται η ανάβαση στα Μετέωρα με μαγγάνι (βαρούλκο, γερανός με δίχτυ). Εχει επικρατήσει να λέγεται ότι μια φορά, όταν είχε φτάσει το δίχτυ στη μέση της διαδρομής, ένας προσκυνητής ρωτάει τον καλόγερο δίπλα του: κάθε πότε αλλάζουν το σκοινί. Και ο καλόγερος απαντά κάθε φορά που κόβεται.
Ο αστεϊσμός όμως αυτός δεν είναι του Μωραϊτίδη. Τον είχε προσθέσει στο διήγημα του Μωραϊτίδη ο καθηγητής του Βαρβακείου Αλέξανδρος Σαρής στο βιβλίο του Νεοελληνικά Αναγνώσματα (1930 περίπου) και από τότε οι επόμενοι επιμελητές σε βιβλία Νεοελληνικών Αναγνωσμάτων ανθολογούν το διήγημα του Μωραϊτίδη αντιγράφοντας όχι από το πρωτότυπο, αλλά από το βιβλίο του Αλέξανδρου Σαρή.
