Κύριε διευθυντά
Η «Κ» αναφέρει, σε άρθρο της κ. Τάνιας Γεωργιοπούλου, ότι πολλοί συμπολίτες μας σπεύδουν να εκδώσουν παλαιού τύπου αστυνομικές ταυτότητες, χωρίς «τσιπ», πριν αυτές καταργηθούν, ενώ στις αρχές Σεπτεμβρίου έχουν προγραμματιστεί συλλαλητήρια κατά των νέων, τεχνολογικά προηγμένων ταυτοτήτων. Αυτές οι συμπεριφορές είναι ενδεικτικές της διαχρονικής αποτυχίας του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος και θα μπορούσαν να αγνοηθούν ως γραφικές εάν δεν είχαν μία πολύ σημαντική παρενέργεια. Προκαλούν θόρυβο καλύπτοντας σοβαρά ζητήματα τα οποία όντως υφίστανται, όπως η δυνατότητα της δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα να προστατεύσει την ιδιωτικότητα και τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών. Η σχετικά βίαιη διαδικασία ψηφιακού μετασχηματισμού «έλυσε τα χέρια» των πολιτών αλλά βρήκε τις, συνηθισμένες στις έγχαρτες διαδικασίες, υπηρεσίες ανέτοιμες. Σε αντίθεση π.χ. με τις συστημικές τράπεζες όπου υπάρχουν πλέον αυστηροί κανόνες και συστήματα παρακολούθησης, ιχνηλάτησης και συμμόρφωσης, τα οποία έχουν περιορίσει σημαντικά τη διαρροή πληροφοριών σε μη εξουσιοδοτημένους τρίτους, ο δημόσιος τομέας παραμένει «ξέφραγο αμπέλι» με κανόνες που δεν εφαρμόζονται και με στελέχη χωρίς κουλτούρα ασφάλειας δεδομένων. Οταν το σύστημα απέτυχε παταγωδώς στην περίπτωση του σκανδάλου των υποκλοπών, που παραμένει δυστυχώς ανεξιχνίαστο, δύσκολα μπορεί να είναι κανείς αισιόδοξος για τον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστεί το ∆ημόσιο τον ολοένα αυξανόμενο όγκο πληροφοριών που έχει στη διάθεσή του για τους πολίτες. Πέρα, δε, από μη κοινοποίηση αυτών σε τρίτους, υπάρχει και το ζήτημα του επιδιωκόμενου σκοπού, όταν η διοίκηση αποκτά πρόσβαση σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Στη χώρα μας, ακόμη, οποιοδήποτε αίτημα του ∆ημοσίου για πληροφορία αντιμετωπίζεται στην πράξη ως a priori θεμιτό, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την εκρηκτική αύξηση, χωρίς φίλτρο, των νομότυπων παρακολουθήσεων. Οι νέες ταυτότητες μπορεί να μην απειλούν τον Χριστιανισμό αλλά απαιτούν επειγόντως κανόνες, διαδικασίες και εντατική εκπαίδευση των στελεχών, ώστε να μην απειληθεί μακροπρόθεσμα η προσωπική μας ελευθερία.
